Bana gerçekten yardımcı oldu

Aslında hangi işi istediğimi anlamama yardımcı olan şey, “rüya kariyerlerine”, tamamen tutkularıma veya en çok parayı neyin yarattığını değildi. Zaten çalıştığım işlerin günlük kısımlarına bakıyordu ve hangi bölümleri sevdiğimi ve hangilerinden nefret ettiğimi soruyordu.

Örneğin, temizlik rüya gibi bir iş gibi gelmiyor, ama bundan zevk aldığımı fark ettim çünkü yalnızlık alıyorum, kendi hızımda hareket edebilirim ve bütün gün bir masaya sıkışmıyorum. Perakende bana tam tersini gösterdi. Sürekli etkileşimden nefret ettim ve her vardiyayı boşalttım. Bu en iyi karşılaştırma değil, ama aklıma gelen bir örnek ve geldiğim bir sonuç hemşireliği düşündüğüm zamandı. Bir hemşire olarak, perakende gibi, tüm gün stresli insanlarla etkileşime girmeniz gerektiğini fark ettim (ama elbette iki iş çok farklı.) Ama ne kadar hızlı yakacağımı fark etmemi sağladı.

Bu kontrast bana yanmadan kendimi yaptığını görebileceğim türden bir çalışma ortamını gösterdi. Bence birçok insan bunu geriye doğru yapıyor. Öncelikle kariyeri (“avukat olmak istiyorum” gibi), günlük gerçekliğin tadını çıkarıp beğenmeyeceklerini düşünmeden seçiyorlar. Bunu sadece söylüyorum çünkü bu hatayı birçok kez kendim yaptım. Tükenmişliğin eşiğinde hissetmediğim bir işteysem, işimin dışında yeni şeyler veya yan koşuşturmalar denemek için daha fazla enerjim olduğunu gördüm.

Tavsiye edeceğim bir şey daha, eğer üniversiteye gidiyorsanız, size% 100 emin değilseniz, sizi tek bir işe kutlayan bir değil, farklı şekillerde kullanabileceğiniz gerçek becerileri öğreten bir derece seçin. Muhasebe okuyorum, muhasebeci olmak istediğim için değil, bana kendi işimi yürütmek için kullanabileceğim ve hala seçenekleri açık tutabildiğim araçlar verdiği için. Ve eğer bok fanına çarparsa, geri dönecek derecem var.

Bunun hiç yardımcı olup olmadığını bilmiyorum, muhtemelen sağduyu tavsiyesi ama yakın zamana kadar düşünmediğim bir perspektif ve bana çok yardımcı oldu, bu yüzden paylaşmam gerektiğini düşündüm !! 😊