Ağustos 21, 2025
Babam beni kariyer yoluna bastırıyor ve nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum
TLDR: 22 yaşındayım, bir yıl önce üniversiteyi bitirdim ve babam bana mesleğine katılmam için baskı yapıyor. İşler hakkında bilgi kontrol ediyor, evden ayrılmamı istemiyor ve hayatıma ne zaman dahil olduğu konusunda tutarsız oluyor. Sıkışmış hissediyorum ve nasıl ilerleyeceğine dair tavsiyeye ihtiyacım var.
Ben 22 yaşındayım. Rahat bir arka plandan geldim ve hiç büyümek için mücadele etmek zorunda kalmadım. Çalışmalarda orta derecede iyi yaptım, çok fazla çaba sarf etmeden üniversiteye girdim ve geçen yıl mezun oldum. O zamandan beri evde yaşıyorum. Bu süre zarfında ailemin görüşlerine, özellikle de babamın görüşlerine katılmadığımı fark ettim ve onlar tarafından yaşamak zorlaşıyor.
İşte ana sorunlar:
- Babam mesleğine girmem konusunda ısrar ediyor. Gerekli sınavlar zordur ve herkes onları geçemez.
- Bir keresinde bana “Sınavları geçmezsen ne yapacağımı zaten biliyorum” dedi.
- Evden ayrılmamı istemiyor. İş açılışlarını paylaşan meslektaşları ile bir WhatsApp grubu olduğunu öğrendim, ancak bunları benden gizliyor ve anneme zaten eyalet dışına çıkmayacağım için işe yaramaz olduklarını söyledi.
- Nadiren dışarı çıksam da arkadaşlarımla tanışmamla ilgili sıkı oluyor. Örneğin, 2 hafta içinde evden ayrılmamıştım ve 16 Temmuz’da bir çocukluk arkadaşıyla tanıştığımda anneme nerede olduğumu sorguladı. Genellikle duygusal olarak yoktur, ancak daha sonra faaliyetlerim hakkında rastgele katı hale gelir.
- O eski moda ve ailemizi her zaman iyi ve başarılı olmamızı bekliyor, kendisinin uzantıları olarak görüyor.
Sonuç, sıkışmış hissediyorum. Covid’den beri motivasyonumun çoğunu kaybettim ve şimdi hemen çalışmaya başlamamı istiyor. Daha önce dünyayla yüzleşmek için hiç şansım olmadı, ama şimdi her şeyi mükemmel bir şekilde yapmam bekleniyor, ki bu çok zor.
Etiketler:
Strange that you didn’t mention what your dad’s profession is. Why does he think it’s a good choice for you? Is it possible that he’s right?
I’ve seen a lot of stories on reddit from people living with parents who are suffocating there growth, and have personally known some people in similar situations, and my advice is always that your first priority should be getting out. Gaining independence and separating yourself from that smothering presence is the biggest step you can take in moving forward with your own life.
Do you have your own computer? If so, you should be able to start job hunting on your own, regardless of what your dad tries to keep from you, though you may need to do all your searches in private browsing. You can also look for a new place and roommates if you need them.
I will also say; I don’t know what kind of work your dad is pushing on you, but if it’s safe and pays well, you could potentially just work it for a little while, save up, get a computer if you need it, look for other positions at the same time, then leave when you have enough. Having a job also makes it a lot easier to get a NEW job than trying to get your first position out of college.
You’re an adult; he can’t force you to stay at home without breaking the law. If you feel the need to, do all your setup for moving out privately, then once you have everything good to go, just say “I’m leaving.” It might get messy, but you can do that.
Last point: the way he’s treating you is not okay. I don’t know if it fully qualifies as abuse, but forcing your children to become extensions of yourself is not what parents are supposed to do. They’re supposed to enable you and give you the tools to discover yourself and become your own person with your own life. If he doesn’t want to let you do that, you’ve got to get there on your own. Which is harder, but possible.
Stay safe and do what’s best for yourself. You’ll get there.
You are 22 years old with a college degree. You undoubtedly are able to get to a local library if you can’t use a computer or laptop at home to job hunt. It’s time for you to take control of your life. Whatever money you have right now, you need to be saving every dime you can while you still live at home.
Then just find a fucking job. It doesn’t need to be your dream— work it to pay bills while you get out from under your parents’ control. Then find a place to rent, probably with at least one roommate. Pick a sensible and future-focused friend, not the one who is always the most fun. You’ll be glad later.
It’s not easy getting started, and you likely won’t be able to have the comfortable lifestyle you’re accustomed to. You will, however, be free. I’m guessing once you start having your *own* life, you’ll be able to start figuring out what you really want to do with it. So long as your parents maintain monetary influence in your life, they have some level of control over it, too. You have a running start compared to most people; use it