Annem anime figürlerimi ve vücut yastığımı aramaya devam ediyor ‘kız arkadaÅŸlarım’

Temelde baÅŸlığın söylediÄŸi ÅŸey. Birkaç müstehcen anime figürüne sahibim ve bazı basit sevimli olanlar da (yedi figür gibi) son zamanlarda en sevdiÄŸim görsel romandan ‘waifu’umdan ucuz bir dakimakura aldım. Annem bu malları ‘kız arkadaÅŸlarım’ deme alışkanlığını aldı. Onu satın aldıktan sonra ‘kız arkadaşımı’ yıkamaya koymam gerekip gerekmediÄŸini sormak gibi, nakliye iÅŸlemi ona kimyasallar veya toz alabilirdi. Ya da yeni ‘kız arkadaÅŸlarımın’ odamda nasıl olduÄŸunu sormak.

Dostum çok acımasız hissediyorum ama dürüst olmak gerekirse, muhtemelen hayatımın geri kalanında böyle olacak ve sanırım kabul etmesi iyi. Gerçekten gerçekten olduğu gibi çizimlere ilgi duyuyorum. Sadece bu mide kelebeğinin çizimlere olan romantik sevgisini hissettim. Sadece anime bile değil- biraz kadınsı herhangi bir çizgi film. Sadece bir kadın aura idk olması gerektiği gibi, güzel ve canavardan MILF çaydanlıktan hoşlandım. Gerçek kadınların ya da başka bir şey için bir yedek bile değil, onları seviyorum çünkü gerçek değiller, çünkü var değiller ve gerçekte hiçbir şey gibi davranmıyorlar ve ana hatları var.

Romantik olarak kadınlarla ilgilenmeye çalıştım- gerçekten sahip olduÄŸum gibi denedim. Belki de romantik bir ÅŸekilde geç bir çiçek açıyorum, ama gerçekten hiç romantik bir aÅŸk geçirmedim. Çekici görünüyorlar ve fiziksel olarak IRL kadınlarına, özellikle de 30’ların 50’lerindeki kadınlara ilgi duyuyorum, ama hiçbir ÅŸey hissetmiyorum. Bu sadece hiçbirini bilmemekle ilgili bir ÅŸey deÄŸil- Hayatım boyunca sadece kadınlar/kızlarla arkadaşım (aslında 18 yaşında bir kadınım, aslında) onları ne kadar çok tanıyorum, her zamanki gibi çıkmayı hayal edemediÄŸimi fark ediyorum. Hangout yapmak eÄŸlenceli, ama onlarla tüm romantizm bok mu? Ä°mkansız, kelimenin tam anlamıyla. Kendini duvar kağıdım olarak koyan bir kız tanıyordum ve onu 2d karıma geri deÄŸiÅŸtirdim ve bana ‘Önünüzde gerçek bir tane olduÄŸunda neden o anime kızla ilgileniyorsun?’ Dedi. 💔 Beni biraz kaybeden yapsa bile.

Bu yüzden hayatımın belirli bir noktasında, muhtemelen sadece çizgi filmlere olan romantik aşk hissedeceğimi fark ettim. Muhtemelen bir kral yatağında 20 Dakimakuras ile yaşlanacağım ve cenazemde kimseye sahip olmayacağım ama akrabalarım, çocuk yok, hiçbir şey yok. Belki bazıları kendimi çizeceğim, hayatı paylaşmak için kendi 2d aşkımı inşa edeceğim. O zamana kadar 68 yaşındayken çok daha ürkütücü olacak ama sorun değil. Sanırım annem bu gerçeği kabul etti, bence sahip olduğu iyi bir şey. Bir hayat kötü bir hayat değildir.