Analiz felcinde 21f
Tam olarak kariyer seçmekte zorlanıyorum. Dışa dönük olmayı, insanlarla uğraşmayı, güzel sanatları, istikrarı, konum özgürlüğünü, uzun vadeli iş kapsamı odaklı kariyer alanlarını seviyorum.
Özellikle ticari becerilerle ilgileniyorum.
Öncelikle şefi seçtim çünkü doğal olarak yemek pişirmeye ilgi duyduğumu hissediyorum, ancak birçok araştırmadan sonra bunun uzun saatler süren zor bir iş olduğunu ve muhtemelen 6 gün aralıksız günde 12 saate kadar çıkabileceğini anladım…
Bu yüzden çok fazla araştırma yapıyorum ve onları reddediyorum..
Masa başı işlerden nefret ediyorum.
Kafam çok karıştı. Tavsiyeniz takdir edilecektir.
Etiketler:
Benzer İçerikler
18 metrelik tutkusu olmayan birine hayat tavsiyesi
merhaba ben 18 yaşında bir lise son sınıf öğrencisiyim. Önlisans diplomasıyla mezun olacağım ve muhasebe/finans alanında eğitim almayı planlıyorum ancak üniversite hakkında tam bilgim ...
Kayıp hissetmek
Bekar olarak pazarlama ve finans yaptım ve şimdi sadece evde oturan bir kadınım, 100 binden fazla kazandıran ve komisyonla çalışabileceğim bir iş bulmayı gerçekten sabırsızlıkla bekliyo...
Kayboldum ve sırada ne olduğunu bilmiyorum
merhaba, 21 metreyim ve tamamen kayboldum. Liseden 4 yıl önce mezun oldum ve yarı zamanlı olarak üniversiteye gittim, aynı zamanda rekabetçi bir sporcu olarak notlarım iyiydi ve durumum iyiydi...
0 umudum varmış gibi hissediyorum…
Herkese merhaba, tahmin ettiğiniz gibi pek de keyifli bir paylaşım değil…24 yaşında bir kızım ve HİÇBİR ihtimalim yokmuş gibi hissediyorum… birkaç yıl önce annem GERÇEKTEN hastala...
Bana uygun bir kariyer/eğitim yolu olmadığına gerçekten...
23F, ABD. Hoşlandığım hiçbir şey yok ve buna karşılık gelen beceri veya yeteneğe sahip olduğum hiçbir şey yok. okul ve iş beni gerçekten perişan ediyor ve onlara geri dönme fikri bi...
25 yaşında, ebeveynlerinin yanına taşınıyor, bir kariy...
Mezun olduğumdan bu yana son 4 yıldır çeşitli otelcilik işlerinde çalışıyorum ve kiralık olarak hurdacılık yapıyorum. Az miktarda birikimim var ama büyük ölçüde benim adıma değil....
Sanki daha başlamadan bitmiş gibi.
20 yaşındayım ve bundan sonra ne yapacağımı bilmiyorum. Geçen yıl liseden mezun oldum ve burada mimarlık bölümünü okudum. Bu nedenle başvurmaya hak kazandığım üniversitelerin neredey...
Kariyer ikilemim hayatımı mahvediyor lütfen okuyun.
[TW: eating disorder mention] Merhaba, ben Pakistan'dan bir 21F'yim. 21 yaşında 11. sınıftayım çünkü vize sorunları nedeniyle ülkeden ülkeye taşındığımız için ailem çalışmalarım...
Daha iyiye doğru değişti!
Bu yazıyı bir yıldan fazla bir süre önce yazmıştım. https://www.reddit.com/r/findapath/s/JhtJwCPc0W Kuyu. Birkaç ay içinde arkadaşlarımla birlikte 4.0 genel not ortalamasıyla sınıf b...
Dün iki işten reddedildim ve kendimi yenilmiş hissediyoru...
Yakın zamanda BJ'ye ve bir ay kadar önce de Berkshire bankasına bir pozisyon için başvurmuştum. Dün sabah BJ'den otomatik bir ret e-postası aldım ve bir saat sonra Berkshire bankasından bece...
1 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

analysis paralysis is actually a really interesting way of putting it and a term i’ll borrow!
i’m a similar age to you and i go through the same thing. i’ll read up on a career i’m interested in (e.i. ux design) and by the time i’m done, all i’ve read is: frequent lay-offs, scam job-listings, etc. so, i’ll pivot and consider a different career path, like becoming a professor – the discourse is the same: impossible career path, underpaid, over-worked, etc.
it just *sucks*.
my advice – and something that’s been working for me – is to be a jack of all trades (master of none) for a bit. why don’t you just try out a career in the food industry and see if you can tolerate the long-hours. maybe it’ll be so fast paced you won’t even realize, or maybe you’ll realize you hate it and actually want a desk job. either way, it’s a win because you’ll get closer to the career and life you want.
i’m a chronic over-achiever. from the day i was born i’ve been over-compensating, and my husband often reminds me that the first careers/ jobs i do won’t or do not need to be what i do forever. that honestly helps me cope because it reminds me that i don’t need to reach perfection on the first or second trys.
tangentially, i have a friend whose dad used to be a professor – but he was denied tenure (which is the academic equivalent of being fired, tbh). he ended up becoming a mini-golf course designer and made a lot of money that way – literally the most esoteric and specific job i’ve ever heard. i love that story and i think about it all the time because it reminds me that life is just weird as heck and people who go with the flow seem to fare batter than those of us who try to control or perfect every decision we make.
best of luck 🙂