altı üstü bir animasyon karakteri.

altı üstü bir animasyon kahramanı.

altı üstü bir animasyon kahramanı. neden bu kadar hüzünlendiriyor beni anlamıyorum. garip takıntılarım var. insanlar hüzünlendirmiyor artık beni. nedense? kusura bakma insan ırkı.. ama çoğu insan gerekli etkiyi yaratmıyor üstümde. sanırım siz de aynı şeyi düşünüyorsunuz….

kenny'nin oyuncağı hep masamın üzerinde duruyor. neden aldım ve koydum çalışma masamın üstüne? cevap:her an ölümü hatırlayayım ama gülümseyerek.. yalnız bu çocuğun kesin ölümü –sonradan dönse de- derin kederlere boğdu beni. her bölümde ölüyor, diğer bölümde anka kuşu gibi dönüyordu. kendini külünden yaratarak. sevimli bir metafor bu velet. turuncu. ve siyaha inat rengarenk gidiyor ölüme. oyuncağı aldıktan sadece birkaç hafta sonra boynu kesildi. ama inanın dostlar.. zarar vermedim. eşyanın tabiatıydı bu. şimdi nereye koysam kendisine sunduğum ergonomiyi reddediyor, rahatı sevmiyor bu oyuncak. ha bire düşüyor. sevimli bir korku figürü sanki. şu an mr hankey ile söylediği the most offensive song ever şarkısını dinliyorum. aklıma hakkında bişeyler daha yazasım geldi. mırıl mırıl düet yapıyor bokla. küfür ediyor, sırıtıyor falan. biten her aşk ilişkimde bu çocuğu hatırlıyorum. ölmüşüm. her aşkta farklı bir şekilde. ölmüşüm. nasıl öldüğümün ne önemi var ki! ölmüşüm işte… sonra yeniden doğmuşum. sonra yeniden ölmüşüm..

şimdi bir jilet aldım… arkamda bir kadın uyuyor. uykusundayken o jileti hassas bir yerine süreceğim. en hassas yerine.. yanlış anlamayınız. tam kalbine… ya da göğüs uçlarına olabilir. kararımı şimdi vermem gerekiyor. bunun için kenny’den ilham alacağım.

“ölümlerden ölüm beğen” deseler en azıdan kıpırtısızlığından dahi ilham alacağım bir arkadaşım var benim. şimdi işime dönmeliyim. öldürmek zor zanaat. özellikle böylesine şiirsel olmayan bir saatte.

en azından gece tam gün bitişini bekleyebilirdim.
ama zaten karar verdik. can çekişerek ölecek.
saat 12 ye dek sürer bu iş.
zor bir gece bekliyor bizi.
arada bir dönüp sözlüğe entry gireyim bari.
kanlı ellerimle.