aileme ateist olduğumu açıkladım

öncelikle söylemek istiyorum ki aşırı tutucu bir ailede doğdum büyüdüm. babam din kültürü öğretmeni, annem ise her hafta günlere giden birisi. bir de ablam var. o annem ve babam kadar aşırı dinci birisi olmasa bile sonuç olarak aşırı dindar bir aile de büyüdüğü için o da az da olsa dindar birisidir. ben 16 yaşındayım o ise 19 yaşında üniversite okuyor kendisi kapalı birisi ancak evde açınıyor. bizimkiler din konusunda beni sürekli baskılardı babam beni her cuma tartışmasız ben karşı da çıksam ne dersem diyeyim beni zorla camii ye götürürdü. dinden çıkışım 13 yaşında iken oldu ancak ondan önce de her zaman aklımda sorular vardı ve sorguluyordum ancak bu sorgulamalarım 13 yaşında sonuca vardı ve Allah denen bir şeyin olmadığı kararına vardım. ramazanda müslüman olmadığım için oruç tutmuyordum ancak aile baskısıyla oruç tutturuyorlardı oruç tutmamaya da sebep olarak sadece istemiyorum diyordum daha önce hiç ateist olduğumu açıklamamıştım. sırf orucumu bozmayayım diye iftara kadar suyu yiyeceği gizler zorla aç bırakırlardı beni. dışarıdan yemek söyleyemeyeyim diye para da vermezlerdi bildiğiniz 30 gün boyunca resmen aç bırakıldım. artık bunlara daha fazla katlanmak istemediğim için ani bir kararla dün onlara Allaha inanmadığımı müslüman olmadığımı ateist olduğumu açıkladım. annemi babamı ve ablamı hepsini oturttum kanepeye geçtim karşılarına ben ateistim dedim. babamın normalde daha önce hiç küfür ettiğini duymamıştım ilk defa dün duydum. ateist olduğumu söyler söylemez babamın cevabı aynı şöyle: siktir git gerizekalı herif aptal aptal konuşma çarpılacaksın şimdi dedi. o sırada ablam ve annem de aşırı şaşkın bir surat ifadesiyle bana bakıyorlardı. babama tekrardan Allaha inanmıyorum ben dedikten sonra babam bu defa sinirlendi ayağa kalktı beni de kaldırdı ve ellerimden tutup sen daha çocuksun cahilsin bilmiyorsun dedi tövbe et deyip zorla şehadet getirtmeye çalıştı ben olmaz deyip diretince de hızlı sert bir hamleyle ellerimi bir yana fırlatıp benim senin gibi dinsiz köpek bir oğlum yok sana yarına kadar mühlet eğer tövbe edip şehadet getirmezsen seni kovarım bu evden sokaklarda yaşamak zorunda kalırsın dedi annem bir şey demeden ağlayarak odayı terk etti benimle dünden beri konuşmuyor, bir tek yaptığı bu sabah gelip bana zorla kuran okutmaya çalışmak oldu okutmaya çalıştığı kitapta arapça kendiside bilmiyor ne yazdığını arapça bazı cümlelerek okuyunca cennete gideceğini sanıyor. onu da okumayı reddedince umarım daha da günah işlemeden Allah canını senden alır ölürsün de en azından sonsuza kadar cehennem de yanmazsın dedi ve odayı terk etti o lafı bana çok koydu. ancak beni en çok üzen ablam oldu dün akşam annem ve babam odayı terk ettikten sonra ablamla bir 10 saniye falan bakıştık sonra oda ayağa kalktı bağırmaya başladı benim senin gibi dinsiz bir kardeşim yok Allahsızdan her şey beklenir ben şimdi ben seninle aynı yatak odasında nasıl kalırım falan filan dedi bu arada ablam ile aynı yatak odasında kalıyoruz. bağırmaya devam etti işte ben şimdi uyurken senin gelip bana tecavüz etmeyeceğini nereden bileceğim Allaha inanmıyorsan cehenneme gitmekten korkmuyorsan senden her şey beklenir artık evde de asla açık gezemem artık benimle aynı odada kalamazsın uyurken kapıyı kilitleyecem falan dedi sonra odasına gitti dediği gibi de kapıyı kapatıp ardından kilitledi. ona göre ablama tecavüz etmememin tek nedeni cehenneme gitmekten korkmamdı yani artık cehenneme gitmekten korkmadığıma göre ona tecavüz edebilirmişim. onun mantığa göre böyleymiş yani. bu sözleri beni her şeyden çok kırdı hala aklımdan çıkmıyor. dün gece de odaya sokmadığı için koltukta uyumak zorunda kaldım yorganlar oda da olduğu için yorganı da alamadım tüm gece yorgansız şekilde buz gibi koltukta uyuya kalmak zorunda kaldım. ne yapacağım konusunda hiç bir fikrim yok. en azından birilerine anlatırsam rahatlarım dedim bu yüzden size anlattım. buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.