Ailem beni kimya okumak için cesaretini kırdı ve şimdi bilgisayar bilimindeyim, dayanamıyorum

Nefret ettim. Çok kötü nefret ediyorum ama aktarmak veya vites değiştirmek bir seçenek değil. Şimdi Sopho yılındayım ve hala nefret ediyorum. Kimyada daha iyisini yapacağımı biliyorum ve orada daha mutlu olacağımı biliyorum. Mezun olmak ve kendi paramı kazanmak için sabırsızlanıyorum, sonra her yıl kimya burc için tekrar çalışıyorum, çok zaman harcadığımı hissediyorum. Gençliğimi, tutkumu boşa harcıyorum ve tekrar çalışabileceğime dair hiçbir kesinlik yok, Fam’a yardım etmem gerekiyor, söylemiyorlar ama bir kez mezun olduğumu biliyorum. Ailem şu anda her şeyimi ödüyor (bu benim ülkemde normal) çünkü bir devlet üniversitesinde okuyorum, bu yüzden bunun için endişelenmek zorunda kalmayacaklar. Yapmak istediğim şeyi yapmam için beni cesaretlendirdikleri için onlara kızdım ama sonuçta benim seçimim olduğunu da biliyorum. Çok nefret ediyorum. Bir ağaca tırmanmaya çalışan bir balık gibi hissediyorum. Bilimi o kadar çok seviyorum ki Chem hakkında kitap bile okuyamıyorum çünkü bunun için bir derece okumadığımı bilmek beni üzüyor. Comsci derecesine sahip bir kimyager olabileceğim gibi değil. Yönetim kurulu sınavına girmesine izin verilmesi için bir BS derecesini tamamlamam gerekiyor. Şu anda ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum ve hayatımdan nefret ediyorum ve hatta değişemiyorum ya da aktaramıyorum çünkü sonuçlar çok kötü ve yakınımdaki kimyayı sunan tek uni şu anda bende olduğumu bilerek acıyor. Palyaço gibi hissediyorum.

Zihinsel olarak dengesiz benliğimi ortaya çıkaran başka bir şey, kimyayı seçersem, derhal büyük için kalifiye olacağım, çünkü giriş sınavı puanım beni yüksek bir yoldan geçenlere yerleştirmek için yeterlidi, ancak bilgisayar bilimini seçtiğimden beri, her program için en iyi yolcuları alacakları ve puanım comsci’yi de seçen diğerlerine kıyasla biraz düşüktü. Giriş sınavı, hangi programı seçerseniz seçin her uygulama için de aynıdır. Çok nefret ediyorum. Okuldan geçmeyi bile kutlayamadım çünkü teknik olarak ilk başta bekledim.

Ayrıca, etrafımdaki bazı insanların kimyada hala başarılı olamayacağım konusunda ısrar ettiklerinden nefret ediyorum, çünkü sınıfın% 80’inin başarısız olduğu ve bu konuda Chem’de de öğretilen bir hesap konusunu başarısızlığa uğrattım. En azından biraz ilgilendiğim bir yerde olup olmadığımı biliyorum, çok çalışırdım ve başarısız olmazdım, artı% 80 comsci öğrencisi başarısız olursa, bu hatanın tamamen bizim olmadığı anlamına gelmez mi? Çok nefret ediyorum. Şimdi LOL Zoloft’u özledim.

Düzenleme: Bunu ailemden tamamen suçlamıyorum. Beni comsci almaya zorlamadılar, kimya almamı istemediler. Bundan dolayı bir hata yaptım. Nihayetinde seçimi yaptım. Bunu bir süre önce bir yorum yüzünden söylüyorum.