Ekim 5, 2025
37 ve yıllarca süren depresyondan sonra hayatın arkasında hissetmek
Bugün kendimi düşük hissediyorum. Benden 8-10 yaş daha genç ama bugün başarılı olan kahvaltı için bazı kuzenlerle tanıştı. Yani iş, kariyerleri ve hepsi var.
20’li yaşlarım 30’a ulaştığımda iyiydi, ayrılık sonrası depresyon vardı. Eski sevgilim 11 yıl sonra kaldı. Kimseyle konuşamadığım ve yeterince iyi olmadığımı hissettiğimde benim için zor bir aşamaydı.
Bugün 6 yıl sonra ve kendi yolumu bulmaya çalışıyorum. Ama keşke ayrılıkla uğraşmak için çok fazla zaman harcamam.
37 Bugün ve hiçbir şeyim yok. Bir yıl önce Job’dan işten çıkarıldım ve o zamandan beri sadece faturaları ödemek için çalışıyorum. Kuzenlerle tanıştığımda günümüzde güvensiz hissediyorum. Ya bir iş yapıyorlar ya da tıbbi ikamet yapıyorlar. Bugün sadece ebeveynler için yaşıyormuşum gibi geliyor.
Nasıl güven kazanırım? Spor salonuna gidiyorum ve ne yediğimi izliyorum ama yeterince iyi olmadığımı hissediyorum. İş röportajları bile benlik saygım yok.
37 veya 40’dan sonra hayatı yeniden inşa eden var mı? Nasıl yaptın? Öneriler? Gerçekten iyi gelirim ve tasarruflarım ve hatta bir evim olduğu bir yerde olmak istiyorum ama bugün her şey imkansız görünüyor. Nereden başlayacağınızdan emin değilim
Etiketler:
I’m curious to hear the advice for your specific question, because I feel like it could be helpful for me as well. Currently I’m in a position at 39 years old, where I feel completely burned out and stagnant at my current job. I definitely struggle with fear and insecurity, and I really want to learn a trade or switch to a different career at this point in my life. Part of my own fear is feeling like it’s too late. I’ve worked in the restaurant industry my whole life, and want to make a change. Anyways, best of luck to you and keep your head up. Don’t give up ✌️
Suggest counseling to help with mental health, goal-setting, and dealing with stressors. There are things you can change and things you cannot change. It does not help to compare yourself with others.
I have said it many times in here that your 20s aren’t meant for dating, but just for focusing to lay day the foundation of your life/success by going through college, working your way up from a low minimum wage job to a better one.
The society pressure young ladies to date and settle with a man when they are only 18-28 years with no college degree, no good job, no financial stability to care for themselves let anyone their parents. All they do is to be at a man’s mercy and when they dump them 5-10 years, they will be back to square 1 again.
At 37 you will have to do what most people do in their 20s by going back to college to get your associate and bachelor’s degree. Keep applying for internships as a student, campus employment, and other jobs (retail, gas station, fast food). If you love kids, sign up on different website to be a caregiver (babysitting, nanny) or dog walker, or provide senior care….
It won’t be easy, but you can make it if you are truly determined. Confidence and resilience are built since childhood, teenage years and up to mid 20s. Beyond that, it will be a constant struggle and fight with your inner self to be there. Just don’t give up!
Mhmm good post, I’m not perfect either and I’m already in my early 30s. Getting older kind of sucks, we lose loved ones to death, or we lose friends, or even go through rough break ups. The most important thing is to not compare yourself to others and focus on yourself. Do you love your job? Are you able to go to school yourself or find a job/career that you love doing? Finding a purpose in life will go a long way. The gym is also a great thing so that’s good that you prioritize your health. The gym can also help your mental health. God bless.
A lot of ppl go through shit at many points in their lives (I am rn in my late 20s)
Same age same feeling. I think alot of us are like this right now