33f hayatta çok fazla potansiyel olarak çıkış seçeneği ile sıkışmış his

Finansal ve kariyer geleceğimden çok cesaretini kıran bir Amerikalı 33F’im. Kore çalışmalarında bir lisans yaptım ve dil, bir çevirmen veya editör olarak yayıncılık endüstrisine girmeme yardımcı olmak için bir avantaj olarak kullanabileceğimi umuyorum, ancak 5 yıl sonra ve hala ayağımı kapıya alamıyorum. Stajlar bile minimum 1 yıldan fazla deneyim gerektiriyor veya mevcut bir öğrenci olmanız için ve yeni AI uygulama filtreleri ile daha da zorlaşıyor.

Şu anda SBUX’ta ailenizle yaşarken çalışıyorum ama evde maaş çekimin çoğunu yutan çok pahalı bir kıdemli köpeğim var, böylece sonunda nadiren tasarruf için param var. Söylemek anlamına geliyor, ama yardım edemem ama hayatta ne kadar ileride olabileceğimi hissediyorum ve nerede olabilseydim. Onu çok seviyorum ve sonunda geçtiğinde harap olacağım, ancak neyin ve ne olabileceği ile karşılaştırmalar yapmamak zor. Güney Kore’de birkaç kez yaşadım ve hatta TEFL sertifikamı İngilizce öğretmeni olmak için geri dönme umuduyla aldım, ancak seyahat edecek evcil hayvanım olmayana kadar bunu yapamam (hareketten kurtulmak için çok yaşlı).

Sadece sıkışmış hissediyorum. Maaş çekmek için maaş yaşıyorum ve diğer kariyer yolu olanakları, AI’nın günlük yaşamlarımıza sızması nedeniyle en iyi ihtimalle belirsiz görünüyor. Bir kez garantili yüksek kazançlı ve mevcut teknoloji işleri bile kararsız görünüyor. Kariyer için sahip olmayı çok seveceğim birkaç yol var. Ortaokuldayken sahip olmam gereken diş çalışması olmasaydı, o noktaya kadar yıllardır oynadığımdan beri profesyonel bir klarnetçi olabilirdim. Çok sayıda insan tarafından gerçekten güzel bir sesim olduğunu ve muhtemelen seslendirme işi yapabileceğimi söylendi, ancak bu pazarın ne kadar doymuş göründüğü ve ayağınızı eğitimsiz biri olarak kapıya almanın ne kadar zor olduğu göz önüne alındığında, bu uzak bir olasılık gibi görünüyor.

Bir numaralı hedefim, en azından AI tarafından ele geçirilmeme şansı olan, ancak burada benim için gerçekten olumlu bir pozitif olduğu için ABD’den çıkmama izin verecek bir kariyer bulmaya çalışmak. Devam eden kronik tıbbi durumlarım var ve emeklilik yaşına kadar burada kalırsam, sağlık sorunlarımın mevcut sağlık sisteminde beni iflas edeceğinden korkuyorum. İlk düşüncelerim tekrar Güney Kore’ye veya AB’ye taşınmaya çalışıyordu, ama her şey çok emin ve imkansız görünüyor.

Sürekli demoralize/hayal kırıklığına uğramış hissetmeden bu yaşam hedeflerine ulaşmaya nasıl çalışabilirim? Herhangi bir bilgelik tavsiyesi/sözleri büyük takdir edilecektir. Ve lütfen nazik olun. Bunların hiçbirinin kolay olmayacağını biliyorum, ama gerçekten önümde iyi bir seçeneğim olmadığını hissediyorum ve bir noktada sokaklardaki yaşlı bireylerden biri olacak.