30’a yaklaşmak, hala kariyeri akıllıca ne yapacağınız ve sınırda bırakacağına dair hiçbir fikrim yok

Şu anda zihinsel olarak alçak bir noktadayım ama bunu bir rant/depresyon direği yapmak istemiyorum, bir şeyleri düzeltmek istiyorum ama çoğunlukla herhangi bir şeyi önemsemeyi bıraktığımda zor. Lisede umursamadım ya da denemedim ve birkaç boktan kısa vadeli perakende işini çalıştırmadan ve nihayet 20’li yaşlarımın çoğunda çalıştığım mevcut boktan perakende işimi bulmadan önce liseden bir iş bulmakta zorlandım. Şu anda (diğer insanlarla birlikte) saatlerim kesildi ve zar zor para kazanıyorum. Geçen yıl medya ile ilgili ve mezun olan bir şey için üniversiteye gittim, buna girmeyeceğim ama kendimi gerçekten sahada bir iş bulduğumu görmüyorum. Perakende işimdeki birkaç kişi aynı programı tesadüfen mezun etti ve iş bulamadılar, çok bağlantılı olanlardan biri ve bu noktada bir şekilde bağlantılar kurma enerjisine sahip olup olmadığımı bilmiyorum. Ayrıca kendimi tekrar üniversiteye koymak istediğimi sanmıyorum, ancak çok iyi yaptım ve en azından aslında biraz akıllı olduğumu öğrendim.

Düşük ücretli işime rağmen, paramı tasarruf etmek ve bazen de yanda ekstra yapmak konusunda çok iyiyim. Ben iyi bir müzisyenim ve grubumun kapak konserlerini çalma yoluyla yılda birkaç bin yapıyordum, ancak kararlı olmayan üyelerimizden birini değiştirene kadar bu son zamanlarda kurutuldu. Beni gerçekten mutlu edecek tek şey, kıkırdayan bir müzisyen olarak geçimini sağlamak olacaktır, ancak bunun 2025’te orijinal bir rock grubunda yapabileceğiniz bir şey olmadığının farkındayım ve müzik öğretmek için kimlik bilgilerim yok.

En büyük sorunum, beni sefil hale getirmeyecek yarım iyi ödeme işi almayacağım gibi geliyor. Müzik çalmaya devam etmek istiyorum ve bu, geceleri ücretsiz ihtiyacım olduğu için zor modda oynadığımı hissettiriyor, havaalanında bir işle bir bağlantı var ama vardiya işini yapamıyorum, ayrıca çağrıdaki hiçbir şeyin aynı sorunu var. Ticaret çok ortaya çıkıyor ama neye iyi olacağımdan emin değilim, ayrıca Ontario’da bu sitede gördüğüm tek şey, ticaretleri için çıraklık bile alamadıklarından şikayet eden insanlar. Perakende olmayan herhangi bir şey için iş ilanlarına her baktığımda, ya deneyim, eğitim gerektiren bir şey ya da kalifiye olduğumu düşünmüyorum. Şu anda dikkat edilmesi gereken hiçbir şey düşünemiyorum. Mümkünse dışarıda olmayı seviyorum ve aslında fiziksel çalışmayı seviyorum, ister çok fazla yürüyüş olsun. Güvenle, insanların% 95’inden daha iyi durumda olduğumu söyleyebilirim ve eminim ki bu bana belirli fırsatlar veya seçenekler sunmalı. TLDR: Hala yanda müzik çalmam için bana müsaitlik sağlayan bir kariyer/işe ihtiyacım var ve tekrar üniversiteye gitmek istemiyorum. Bahsettiğim şeylere dayanarak önerilere ihtiyacım var.

Bu şekilde hissetmesine rağmen kendimi hala şanslı görmem gerektiğini kabul ediyorum. Düşük ücretlere rağmen etkileyici miktarda tasarruf inşa ettim, sağlıklıyım, kira ödemeden evde yaşıyorum (bununla gurur duymamam gerektiğini biliyorum ama muhtemelen ailem beni 18 lol’de attıysa evsiz olurdum), hala yeni şeyler öğrenmeye çalışıyorum ve son birkaç yıldır tacizde küçük adımlar atıyorum. Son akıl sağlığı düşüşümde eşit rolü olan başka kişisel şeyler var, ama bence iyi bir iş bulmak hala hayatımı düzeltmek ve geliştirmek için en büyük ilk adım.