MERHABA! 20’li yaşlarımın çoğunu kendimi bir kariyere sıkışmış hissederek geçirdim. "içine düştü." Oldukça rekabetçi bir programdan gazetecilik alanında lisans diplomam vardı, ancak lisans eğitimimi bitirdiğimde kendimi çoktan tükenmiş hissediyordum. 8 yılımı realite televizyonunda çalışarak geçirdim ki bu kulağa çok hoş geliyor ama hiçbir zaman doğru gelmeyen, oldukça sıkıcı bir perde arkası işim vardı. Hikayemin faydalı olup olmayacağını bilmiyorum çünkü pek çok benzersiz şey yaptığımı düşünüyorum, ama işte burada!

Bana yardımcı olan rastgele klişeler

• Zaman yine de geçecek
• Zorunu seç

Sıkılmak için ne yaptım

• Kariyer danışmanlığına gittim. Terapideydim ve terapistim onun eski amirinin kariyer danışmanlığı konusunda uzman olduğunu söyledi. Eminim bir ton vardır "antrenörler" Dışarıda yarım yamalak olan kişiler var, ancak bu kişiyle kendimi iyi hissettim çünkü o bir Lisans Uzmanı Danışmanı (LPC). İyi bir kariyer bulmak için yapmanız gereken birçok değerlendirme yaptık ve aynı zamanda beni çıkmaza sokan bazı duygular üzerinde de çalıştık.
• araştırma yaptım tüm bu değerlendirme testlerini geçtikten sonra bana ilginç gelen kariyerler hakkında. Bu alanda tanıdığım insanlarla konuştum ve aynı zamanda iş olanaklarına da baktım. Ç*NetABD Çalışma Bakanlığı’nın sponsorluğunda.
• Becerilerim kapsamındaki diğer işlere başvurdum bu okula geri dönmemi gerektirmedi. Mülakat sürecini o kadar zaman alıcı ve moral bozucu buldum ki, zamanımı ve enerjimi halihazırda yapmakta olduğum şeyden daha iyi bir şey bulmak yerine sevdiğim bir şeyi bulmaya harcamayı tercih etmeye karar verdim.
• Tam zamanlı çalışırken bir çevrimiçi ders aldım. En ilginç bulduğum tüm işlerin tamamen ilgisiz bir alanda yüksek lisans derecesi gerektirmesi beni gerçekten cesaretsizliğe düşürdü; bu da çoğu yüksek lisans programının gerektirdiği 2 yılın üzerine muhtemelen bir yıl daha yapmam gerekeceği anlamına geliyordu. Derse girip bundan nefret etseydim, bunu çözmek için biraz para harcardım diye düşündüm, ama çok daha aptalca şeylere daha fazla para harcadım.
• Çevrimiçi bir lisans sonrası lisans/seviyeleme programı yaptım Ben tam zamanlı çalışmaya devam ederken konuşma dili patolojisi nedeniyle yarı zamanlı çalıştım. Daha alakalı deneyim elde etmek için televizyondaki işimden de ayrıldım. Özel eğitim alanında uzman yardımcısı olarak daha düşük maaşlı bir işe girdim, sonra okul tatil olduğunda bir Montessori okulunda yedek anaokulu öğretmeniydim. Ailem o sıralarda bana kiramı ödemede yardımcı oldu çünkü bunlar daha önce yaptığım işe göre çok daha düşük maaşlı işlerdi. Bunun için çok minnettarım ve çoğu insanın bu kaynaklara sahip olmadığının farkındayım.
• Ailemle birlikte eve taşındımyüksek lisansa başvurdu ve yüksek lisans eğitimi boyunca orada yaşamaya devam etti

şimdi neredeyim

Konuşma dili patoloğu (SLP) olarak yeni kariyerime yalnızca 64 gün kaldı. Sanırım bunun böyle olup olmadığını söylemek için muhtemelen çok erken. "buna değer." Daha önce kazandığımdan daha fazla para kazandığımı söyleyebilirim ve diğer kariyerimde hissetmediğim bir amaç ve neşe duygusu hissediyorum. Yüksek lisans eğitimim boyunca müşterilerle çalışırken de böyle hissettim. Yeniden tükenmekten biraz korkuyorum, özellikle de sağlık hizmetlerinde çalıştığım için ve kendilerini tükenmiş, az maaş alan ve yeterince takdir edilmeyen bir sürü SLP’nin olduğunu biliyorum. Sanırım kendimi bundan nasıl koruyacağıma dair daha iyi bir fikrim var ve bunun genel olarak benim için daha uygun olduğunu düşünüyorum. Entelektüel olarak uyarıldığımı hissediyorum, çalışabileceğim tonlarca farklı ortam var ve kendimi gerekli.