Kasım 28, 2025
28 yaşında kariyer, kimlik ve yön konusunda kaybolmuş hissediyorum.
Merhaba arkadaÅŸlar, ben 28F’im ve kariyerim ve kimliÄŸim konusunda kendimi son derece kaybolmuÅŸ hissediyorum. Hayatımın hiçbir ÅŸeyi keÅŸfetmediÄŸim, herhangi bir beceri geliÅŸtirmediÄŸim, kaygı ve izolasyonla mücadele ettiÄŸim kafa karıştırıcı bir aÅŸamasında takılıp uzun bir süre geçirdim. Åžimdi yeniden baÅŸlamaya çalışıyorum ama net bir yönüm yok ve yaşımdaki herkesin gerisinde olduÄŸumu hissediyorum.
Sürekli geleceğimi düşünüyorum, insanlardan korkuyorum ve şu an bulunduğum yerden utanıyorum. Açıklığa, özgüvene ve amaca sahip olanlara hayranlık duyuyorum ve bu kendimi daha da fazla sorgulamamı sağlıyor. Potansiyelim olduğunu biliyorum ama onu nasıl kullanacağımdan emin değilim.
Psikoloji, teknoloji, tasarım, insan davranışı ve problem çözme rolleri gibi alanlara ilgi duyuyorum ama bana gerçekte neyin uygun olduğunu bilmiyorum. Bana amaç, kimlik ve uzun vadeli büyüme sağlayacak bir yol istiyorum.
Benzer bir aşamadan geçen ve yönünü bulan kişilerden gelen dürüst rehberlikten memnuniyet duyarım. 28 yaşında hayatınızı nasıl yeniden inşa eder ve anlamlı bir yol seçersiniz?
Etiketler:
1 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
When i was 27, i think i was at the lowest point of my life, being sacked twice within a period of 6months, both effective by 24hours. I just started a new relationship on the day of first sacking. I had to put up strong face to her, moved back to my folks’ after the date and cried alone at night.
I was about to give up my field in engineering already and be done with it. So I tried some auto sales at my friend’s dad showroom and i got paid 🥜 bcoz i was his son’s friend. I still didnt want to waste my degree, determined to give it yet another last chance, applied like frenzy to everywhere, filled up forms like a schoolkid, danced in interviews for attention and landed on my third stinct. It lasted me 7years, shaped my career path and i would say i wouldnt be here doing things now without it.
So there you are, look into yourself deeply, tap on your strengths, put your best foot forward and hope for the best outcome. We only fail if we dont act. Think less, act more. One of it will light the spark. You will only look back not into regrets but to laugh.
My then gf on that fateful day is my current wife of 18years.