28 f, AI’da doktora yapıyorum ve hayatımı herhangi bir gün müzik yapmıyorum gibi hissediyorum gibi hissediyorum

Müziği sevdiğimden daha fazlasını sevmiyorum. Akustik gitar şarkı söylüyorum ve çalıyorum. Çocukken müzik, tiyatro, dans, mücevher, çizim, hikaye anlatımı, fotoğrafçılık, her şey yapardım. Ayrıca bir genç olarak biyoloji, coğrafya, felsefe, anatomi, diller hakkında bilgi edinmek için çok merak ettim; Gerçek dünyada ve yaşamda mantıklı olan şeyler.

Ama ne yazık ki, umursamadığım konularda bile akademik olarak çok baÅŸarılı oldum (matematik, fizik). Ãœlkenin en iyi liselerinden birinde sona erdi. Bu noktada, akademik baskının çok yüksek olduÄŸu Türkiye’den olduÄŸumu ve diÄŸer insanların görüşünün son derece önemli olduÄŸunu belirtmeliyim.

Açıkça değil, lisenin sonunda, bir mühendis ve doktor olmak arasında seçim yapmak zorunda kaldım. Bir mühendis olmanın iş ve hafta sonları sonra kendime biraz daha fazla zaman vereceğini düşündüm, bu yüzden nefret ettiğim ama yine de iyi bir şey inceledim.

Mühendis olarak çalışmak istemedim, bu yüzden bir ÅŸeyler incelemek için Portekiz’e gittim "daha yumuÅŸak" aka veri bilimi üzerine yüksek lisans derecesi ve tezimi yayınladı. Uni’de 3 yıl öğrettim ve çok sevdim. Dizüstü bilgisayarımda araÅŸtırma yapmak yerine öğrencilerle etkileÅŸim kurmak harikaydı. ÖğrettiÄŸim her sınıf benim için bir performanstı. Öğretim kiÅŸiliÄŸimi sevdim. Bu beni üniversitede Prof olmak istediÄŸimi düşünmem için yanılttı. Åžimdi olduÄŸum Ä°talya’da AI’da bir doktora kurdum. Aslında iyi gidiyor çünkü doÄŸada sorumlu bir insanım, bu yüzden yayınlamaya devam ediyorum (aslında konferanslarda sunum yapmayı seviyorum, beni mutlu ediyor -konu yüzünden deÄŸil, sunma eylemini seviyorum) ve araÅŸtırma.

Ama doğaya meydan okuyan bir hayat yaşadığımı düşündüğüm tek bir gün yok. Ben ruhumda bilim adamı veya mühendis değilim. Her zaman bir sanatçı oldum. Ama durmadan okurken tüm yaratıcılığımı kaybettim.

Hala ÅŸarkı söylüyorum, oynuyorum, koro-ing, dans ediyorum. Ama tıpkı hobiler gibi. Lisede bir grup vardı, bazı küçük konserler. Ayrıca kahve dükkanlarında, barlarda, açık mikrofonlarda solo yaptım ve birçok iltifat aldım. Kendime her zaman kendimi kaydetme sözü verdim -son 15 yılı !!! -, YouTube’da paylaÅŸ, Instagram, her neyse, ama her zaman yolda bir ÅŸey var ya da yeterince iyi olmadığımı ya da depresyonum olduÄŸunu düşündüm (son 10 yılda 3 büyük depresyonum vardı).

Şimdi, bırakmak için doktora yapıyorum (ayrıca burs parasına ihtiyacım var) (ayrıca aileme ne söyleyebilirim, eğitimimi desteklemek için çok çalıştılar), teknik müzik eğitimine sahip değiller ve müzikte yeterince iyi değil; Bu yüzden sadece sıkıştım.

Yaptığım şey dışında her şeyi, başka bir şeyi yapmam gerektiğini düşünerek milyondan fazla ağladım. Dilleri öğretebilirim, heyecan verici, anlamlı bir şeyde doktora yapabilirdim, müzisyen olabilirim, müzikaller yapabilirim, hatta au çifti veya temizlik düşündüm! Evimi her gün işe gelmekten daha iyi temizliyorum.

Kendime söylüyorum, doktora yaptığımda hayatımı ters çevireceÄŸim ama bu ne anlama geliyor? VaroluÅŸum/kiÅŸiliÄŸime/ruhuma doÄŸru olmayan bir ÅŸekilde yaÅŸanması anlamında boÅŸa harcanan bir hayatla sonuçlanmak istemiyorum. Bu konuda konuÅŸmak için doÄŸru yer olan alt bölümün ne olduÄŸunu bilmiyorum ama ÅŸu anda benim durumum …

Tldr; Benimle uyumlu olmayan bir ÅŸey yaptığımı hissediyorum ama aynı zamanda deÄŸiÅŸtiremediÄŸimi ve nasıl olduÄŸunu bilmiyorum …