Aralık 14, 2025
27A – Eskiden son derece azimli ve yüksek performanslıydı, şimdi enerji, odaklanma ve motivasyonla mücadele ediyor
Ben 27M yaşındayım ve son bir yıldır başıma neler geldiğini anlamaya çalışıyorum.
Son beş yıldır çok hızlı bir şehirde yaşadım ve aynı zamanda hem tam zamanlı çalışıp hem de okudum. O dönemde hem işte hem de üniversitede performansım mükemmeldi. Sınıfımın birincisiydim, çok hızlı bir şekilde birçok değerli deneyim kazandım ve işyerinde yüksek performans gösteren biri olarak görülüyordum. Azimliydim, hırslıydım ve kariyerimi geliştirmeye çok odaklanmıştım.
Ancak o yıllarda fiziksel sağlığımı ihmal ettim. Çok az egzersiz yaptım, mevcut olan yiyecekleri yedim, kilo aldım ve vücuduma pek dikkat etmedim.
Beşinci yılımda, mezuniyetten kısa bir süre önce ve sonra işler değişmeye başladı. Her sabah uyanmak son derece zor gelmeye başladı. Motivasyonumu ve enerjimi kaybettim. İşyerinde kolayca tamamladığım görevlerin (bazen bir günde beş tane) tamamlanması haftalar sürmeye başladı.
Odak noktam eskisi gibi değil. Kendimi fiziksel olarak eskisi kadar zorlayamıyorum. Seyahat ettiğimde veya yeni insanlarla tanıştığımda bile pek keyif duymuyorum ve hatta bazı insanlar benim yaşımda bunu duymak zor olan “yaşlı hissettiğimi” bile söylüyorlar.
Kariyerim ve finansal başarım benim için son derece önemli, özellikle de aileme hayattayken daha iyi bir hayat vermek istediğim için. Bu her zaman en büyük motivasyonlarımdan biri oldu.
Mezun olduktan sonra hak ettiğimi düşündüğüm bir terfi alamadığım için işimden istifa ettim. O zamandan beri kendi alanımda serbest çalışıyorum ve sonunda kendi firmamı kurmayı planlıyorum. Ama dürüst olmak gerekirse, yapabileceğimi bildiğim seviyede performans sergilemek çok zorlayıcıydı.
Fiziksel olarak her sabah yataktan kalkmak için çabalıyorum. Zihinsel olarak kendimi eskisi gibi azimli bir insan gibi hissetmiyorum ve bunun geleceğim açısından ne anlama geldiği konusunda endişeleniyorum.
Benzer bir şey yaşayan veya bunun tükenmişlik, depresyon, yaşam tarzıyla ilgili sorunlar veya tamamen başka bir şey gibi görünüp görünmediğine dair bilgisi olan var mı diye görmek için buraya yazıyorum.
Etiketler:
5 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Brother you need therapy and support and a break not a new career. You’re not healthy mentally or physically. And I as a long time freelancer I know that you’re probably also not in a consistent work environment to get the social and financial benefits.
You need to look for treatment and help, exercise, medication, friendship. You’re at a natural point in human brain development for the worst and most common issues to show up. Depression, anxiety , burnout. Our brains have fully developed at that age but become hyper sensitive to the bad stuff.
Take more time to care for yourself. Go on vacation. Get laid. Get therapy.
Focus on your emotions and mental chatter. Strive for positive or neutral thoughts. If you need a boost get some caffeine. Coffee is the safest drug on the planet, even at high rates of consumption over many years.
Think about anything that changed socially. You’re almost definitely thinking along the lines of “I should be farther ahead than I am.” It’s that gap between expectations and reality that causes most of your negative thoughts.
As we get older, we usually want more. That’s why it becomes harder to cope with stagnation. If you aren’t growing in all aspects every year, it’s easy to feel like you’re falling behind.
Our generation and the millennials really had the wind taken out of us financially. I’m lowering my expectations and I’m considering buying a trailer or a mobile home.
Our major tasks are to rest our minds so we don’t break from the stress of expectations, and to get ahead. The thing about getting ahead now is it means ownership of any kind, no matter how small. But the #1 goal is to rest. Success is a marathon.
This kind of happened to me around the same some, maybe at 28?
I just felt like my brain/drive/ambition wasn’t the same anymore. I couldn’t give work 120% anymore.
I just a) didn’t have the braincells all of a sudden and b) didn’t care anymore (similar to how you worked your ass off for a promotion you didn’t get; it was like the veil was pulled and I saw that effort didn’t exactly equal reward, so I was disillusioned.)
Idk if it was covid, or burnout, or some kind of metabolic age thing or what; but I changed gears.
Found a new job (which paid more and was much less intense actually). Went to therapy. Focused on self-fulfillment. Healed.
3 years later I’ve
Accomplished a few life goals, “reset”, now making more money than ever with more autonomy, and am by all measures more successful and happier (although also raising tiny kids which is its own struggle) than I was grinding it out for some corporation that didn’t care about me or the blood sweat and tears I put in at 25-27.
Hit the gym first, the rest comes later
Have a look in the r/brainfog forum to see if you could have that.