26, derece yok, iş yok, para yok, hiçbir şey yok. Yardıma ihtiyacım var çünkü her gün ya stresli ya da depresyonda olduğum gibi.

Ben ehliyet, işi, para ve derece olmayan 26 yaşında bir kadınım. Ailemle yaşıyorum ve kendi sorunları nedeniyle kuzenimin çocuğunu da önemsiyoruz. Ailem gece gündüz çalışırken bu çocuğa baktığım yaklaşık altı yıl geçti. Bazen iyi hissediyorum, ama bazen sadece pes etmek istiyorum. İki çocuğa daha bakmak zorunda kaldığımda işler daha da zordu, ama şükürler olsun ki şimdi gittiler.

Son zamanlarda, araba kullanmak, bir iş bulmak, benim adımda para almak ve belki biraz kurtarmak istemeye başladım. Ancak yapamam çünkü annem evden veya binada çalışıyor, bazen fazla mesai yapıyor ve babam öğleden sonra gece yarısına kadar özel bir şirket için çalışıyor. Her sabah, hasta olsam bile çocuğun okula hazırlanmasını sağlayan benim. Şimdi, bir aile üyesi beni almalı, böylece çalışırken her gün çocuğu okuldan alabilirim. Ayrıca ödev konusunda da yardımcı olurum, çocuğu beslerim, banyo yaptıklarından emin olurum ve yatağa koyuyorum. Bu nedenle, DMV’ye gitmek için fazla zamanım yok. Kolayca bir iş alamıyorum çünkü sınırlı becerilerim, derecem yok ve tam zamanlı çalışmak herkesin programlarında imkansız görünüyor. Uzak bir iş bulmaya çalışmak streslidir, çünkü evden çalışsalar bile, genellikle yüksektir veya çocuk hastalarsa evde olabilir. Bu yüzden, çoğu zaman çocuğa kendim bakıyorum. Şimdi bir gece/bir gece wfh vardiyası bulmaya çalışıyorum ama şans yok.