Ekim 3, 2025
25 yaşındayım. Ebeveynlerle yaşıyorum. Büyük bir kaybeden gibi hissediyorum.
Öğretimde bir derecem var. Bir yıl boyunca yarı zamanlı öğretti. Çıkış yapmak. 8 aydan fazla bir süredir temizleyici olarak çalışıyorum ve şimdi perakendeceyim. Keyif alabileceğim ama aynı zamanda başarısız olabileceğim bir şey bulmaya çalışıyorum. Kısmen finansman nedeniyle hareket edemez ve kısmen annem için bir bekçi olduğum için (o devre dışı). Evde çok sefil hissediyorum ve bunun üzerine öğretim beni çok stresli hale getirdi. Şimdi çok daha fazla içerik hissediyorum ama kaybeden gibi hissediyorum. Toplumsal normları izlememek ve bir kariyeri kovalamak, çok çalışmak ve daha fazlasını kazanmak gibi hissediyorum, kendimi başkalarıyla karşılaştırıyor. Tembel olup olmadığımı, hırs eksik olup olmadığımı mı bilmiyorum. Derinlerde daha iyisini yapmaya çalışmalıyım. Konfor bölgemde sıkışıp kalmadığımı nasıl bilebilirim? Nereden başlayacağımı bilmediğimde kendimi nasıl zorlarım?
Etiketler:
it’s better than being stuck in a houseshare in London paying extortionate prices. just remember there’s people worse off than you. the grass is only greener if your rich.
I lost my hearing working dor that man, and then lost my job and had to move in with my grandma and she honked a horn at me and i lost all low/mid dbs im the loser lololol