24M Omurga Yaralanması
Yakın zamanda bana 3 şişkin disk (T11-12, L4-5, L5-S1) teşhisi konuldu – 24 yaşında L4-5’te posterior halka şeklinde bir çatlak ve L2-S1’den Faset Atropati – Gerginliği azaltmak için ve fizik tedavide 42 lbs’den 228 lbs’ye düştüm ancak işimi, evliliğimi, ayık olma yeteneğimi etkileyen kronik ağrı nedeniyle zihinsel olarak yokuş aşağı yuvarlanıyorum ve başarısızlık gibi hissediyorum ve yeteneğim temel sorumlulukları yerine getirmek (ev işleri, hijyen, yemek yapmak vb.) Umudumu nasıl kaybetmem?
Düzenleme: Beni gerçekten çok iyi destekleyen harika bir eşimin olması, genç yaşta adımıza bir evimiz olması ve yönetmekten gerçekten keyif aldığım küçük bir işletmemin olması suçluluk ve başarısızlık duygularımı daha da artırıyor. Yani mutlu olmam gerekiyor ama her zamankinden daha mutsuzum.
Etiketler:
Benzer İçerikler
Bu sadece bir geri adım mı yoksa elimdeki kuşu atmayayım...
Uzun lafın kısası, kendi ülkemde BT alanında 5 yıldan fazla çalıştım ve ardından yeni bir işe geçtim. Sonunda bir yazılım Mühendisi işi almıştım ve bu alanda deneyim kazanmaktan he...
Hava Kuvvetleri Subayı, Tavsiye Arıyor
24 yaşındayım ve Bilgisayar Bilimleri alanında yüksek lisansım var. Yakın zamanda uçuş okulundan elendim ve şu anda yeniden sınıflandırılma sürecindeyim. Şu anda ne tür bir Hava Kuvve...
Basit bir lisans derecesi bugün bana hangi işi kazandırab...
Hey, 22 yaşındayım ve hayatta kendimi oldukça amaçsız hissediyorum. Bu benim buradaki ilk mesajım, bu yüzden bu konuda karar kılmadan önce Ruh Sağlığı ve İş Seçimi yeteneği arasında...
33 erkek, kararsızlıklar ve kaçınmacı yaşam tarzı
33 yaşında bir erkeğim. Diploma yok, kariyer yok. Ben Japonya ve Avustralya'da büyüyen karma ırklı bir erkeğim. Şu anda aile bağlantısı sayesinde İsviçre'de bir restoranda çalışıyoru...
33 yaşındayım ama hayatımda hiçbir şeyi başaramadım....
Ben hayatı boyunca hiçbir şey başaramamış, 33 yaşında, çok üzgün bir 'adamım'. Ne kariyerde ne de karşı cinsle ilişkilerde. 5/9 işte fıstık için çalışıyorum. Ve o kadar pişman...
30 yaşındayım ve (zihinsel olarak) sınırımdayım ne ya...
30 yaşındayım ve yaklaşık bir ay önce nihayet akademik diplomamı aldım - Dilbilgisi Okullarında Öğretmenlik alanında Lisans Diploması. Teknik olarak tam zamanlı öğretmen olabilmek içi...
30, mtf (trans). Mühendislik Teknolojisi çok zor, fiziksel...
(bu arada Kanada'dayım) Merhaba, Geçtiğimiz yıl benim için çok şeydi. Bir sürü harika şey! Bazı kötü şeyler. 7 ay önce geçiş yapmaya başladım, Eylül ayında kamuoyuna çıkıp ka...
Sanırım amacımı asla bulamayacağım
Hatalarım için özür dilerim, İngilizce benim ana dilim değil. Eğer bu önemliyse, Polonya'da yaşıyorum. Bende bir şeylerin derinden yanlış olduğunu düşünüyorum. Beynim tamamen düzelt...
Aylarca denemeye devam edin veya bir adım atıp bir süreli...
Son bir yıldır okul danışmanı olarak işe alınmaya çalışıyorum. Aslında bir okulda çalışmaya başlayacaktım ama okullar berbattı ve sonunda orada çalışmadım. Artık sürekli iş ar...
Bu şeylerin ne işi var?
Bunların hepsine sahip herhangi bir iş düşünebiliyor musunuz: İyi iş/yaşam dengesi Günden güne değişir ve/veya tüm gün ofiste olmaz İnsanlara yardım etmeyi veya toplumu bir şekilde ...
This is probably a question better suited for a back injury or chronic pain sub. I’m sure there’ll be people there who resonate with your injuries and offer better guidance.
That said, I have some health issues of my own that can affect my daily life at times so I can understand to an extent. One thing to remind yourself of is that you’re in physical therapy – you’re actively involved in improving the situation at the guidance of medical professionals who believe that action can improve the situation. There’s some hope for improvement/healing there alone. Another thing, and I am no doctor, but from what I’ve read in researching my own issues is that disc injury outcomes are much better the younger you are, so there’s more going your way as you’re very young. Think of all the things in your edit that you have to be grateful for. I know that our health is so fundamental to who we are and how we live life and that once it starts to decline, we can’t see all of the other positive things because the pain and lacking quality of life is in our face 24/7. There’s a lot of hope to be extracted from just being grateful over the smallest things on a daily basis. Lastly, remember that everything in life is just temporary and to live your life one day at a time. By that I mean try to stay present and don’t drift off into the future mentally worrying about your condition or how it’ll affect your life. Just try to get through each day.
Best of luck my friend & I hope you can find the answers you need here or elsewhere.