20 yaşındayım ve geleceğim için korkuyorum.

Ben 20F’im. Hala biraz genç olduÄŸumu biliyorum? Ama gelecek için son derece korkuyorum.

Neden korkuyorum? Sana nedenini söyleyeyim. Araç kullanamıyorum, üniversite notlarımı bozuyorum (gerçekte hayatımla ne yapmak istediğim konusundaki kararsızlığım nedeniyle önceki sınıflardan çok fazla hatırlamamayı ve başkalarının bana söylediklerini takip etmeyi de içeriyor. "Sağ" Takip etmek için bir şey), ben işsizim, en kötü benlik saygısına sahibim ve hala evde yaşıyorum.

Çalışacak başka bir ana dalına geçtim (aynı tipte "tema" Önceki ana dalımdı) ve tek yapmam gereken bu yeni ana dal için daha fazla ders almak. Ayrıca topluluk kolejine gidiyorum ve tamamlanmam bu kadar uzun sürdü.

Bu sadece … En kötü anıya sahibim ve ana dalım için bu önemli sınıflarda pek iyi yapmadım. İçeri girmek istediÄŸim programa karışmaktan korkuyorum. Ya önceki derslerimdeki materyali unutursam? Bunun benim hatam olduÄŸunu biliyorum ve bundan sorumlu olmalıyım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Korkarım. Çok olgunlaÅŸmamış ve sorumsuzdum.

Ayrıca sadece bahsettiğim için, son 2 yıldır depresyon ve anksiyete için antidepresanlar alıyorum. Sadece beyin sisi nedeniyle bıraktım, ama genel olarak sakinleşmeme yardımcı oldu. Ama neredeyse çok fazla. Durduğumda tekrar gözlerimi açmış gibi geliyor.

Sadece kendi ayağımda durmaktan korkuyorum. Şimdi nasıl süreceğimi öğrenmeye çalışıyorum. Ayrıca hobilerimle, neredeyse takıntı noktasına kadar çok etkileşime giriyorum. Bu hobiler yaratıcı şeyler içerir. Sadece çok ileri götürüyorum ve onlara tamamen daldım. Bence tembel bir insanım. Beynim bundan daha fazlasını benim ve geleceğim için faydalı olan şeylerden daha çok seviyor.

Ne yapmalıyım? Kendimi gerçekten kaybolmuş hissediyorum.