128kbps’in kötü olduğunu söylemeyi bırak çünkü müzik hakkında bok anlamıyorsun

İnsanlar bunlardan herhangi birinin nasıl çalıştığını ciddiye almıyorlar ve beni dürüstçe moleküler düzeyde delirtiyor çünkü internetteki herkes, “WAV saftır” ve “128, algısal maskeleme eşikleri, kodlu blok anahtarlama gibi en temel psişik modeller gibi en temel psişik modeller hakkında en hafif ipucuna sahip olmadan, aynı beyin üssünü klişeleri parlatıyor,“ çöp ”i gerçekleştiriyor. Bir sayının size bir şeyin iyi ya da kötü olup olmadığını, tam anlamıyla matematik olduğunu söylediği mistik süreç, kelimenizi frekans alanı katsayılarına bölerek, bavul-alanı katsayılarına dönüştürmek, ölçek akışı bantlarını, temporal ve benzetme maskesine dayanan bir psikoustik modelin uygulanması, daha sonra aletleştirmeye dayanan bir psikoustik modeldir, daha sonra maskeye dayanarak, geçişe dayanan bir psikoakustik model, bu da maskeye dayanarak, algılaşmaya dayalı olarak, bir psikoustik model, zamansal masaya dayalı olarak, algılaşmaya dayalı bir seslenebilirliği öngörür, daha sonra bir psikoustik model, zamansal ve benzer düzeni, algılama temelli bir sesle dayalı olarak öngören bir psikoustik modeldir, Ama insanlar bunu düşünmek istemiyorlar, sadece Pavlov’un köpekleri gibi eğitilmiş gibi “128 kötü” diye çığlık atmak istiyorlar, bu arada doğrusal PCM’nize bir şey zıplarsanız, 44.1 kHz, 16-bit, evet tebrikler Tebrikler, 320 kbps ile hızlı bir şekilde mükemmel bir şekilde mükemmel bir şekilde temsil edersiniz, ancak 320 KBPS ile tam olarak mükemmel bir şekilde mükemmel bir şekilde temsil edersiniz, Fraunhofer uygulaması-bu arada eklem stereo, orta/yan yedeklilik, çerçeveler arasında bitleri ödünç almak için biraz rezervuar, katsayı sıkıştırma için huffman, 192 örnek kısa bloklar ve geçici bloklar arasında uyarlanabilir blok geçişini, geçişli bir şekilde, algılayan büyük blokları algılamak için herhangi bir dosya alabilmeniz için bir dosya alırsınız, insanları algılayabilir. Durum, bu yüzden WAV ile tekrar karşılaştırdığınızda, bazı felaket “kayıp” duymuyorsunuz, etkili bir şekilde duymuyorsunuz, belki de 18 kHz üzerinde kulaklarınızın algılayamadığı 18 kHz’in üzerinde küçük bir yuvarlanma, çünkü cochlea’nın ergenliği geçtikten sonra algılamıyor ve daha sonra 320’yi alıp, aynı enkülleyiciye iniş yapmazsanız, 128’e kadar sling yaparsanız, daha önce hiç sling yaparsanız, sadece küçük bir şekilde vurursanız, sadece, sadece azar, sadece, sadece küçük bir şekilde, sadece küçük bir şekilde vurursanız, sadece, sadece azar, sadece değil, sadece sadece ~ 15-16 kHz’e kadar olan düşük geçiş, eklem stereo üzerinde daha sert eğilerek, yüksek frekanslı ölçeklendirici bantlarda biraz daha kaba bir nicemleme getirerek ve bitişik çerçevelerde bit rezervuarına güvenmek ve ne tahmin etmek gerekirse, algısal fark temelde, referanslara değer vermediğiniz sürece, temel olarak nildir, temel olarak nildir. it, but the internet swears up and down that “128 is unlistenable” because their only exposure was some 2004 Limewire transcode that had been through Xing or some janky early FhG encoder that couldn’t even handle pre-echo suppression or temporal noise shaping properly, so of course their cymbals sounded like swishy dishwater and their stereo image collapsed like a dying star, but that doesn’t mean 128 is inherently bad, it means their source was already compromised because not all WAVs are true WAVs, not all 320s are true 320s, you can take a 96 kbps YouTube-to-MP3 rip, bounce it to WAV, blow it up to PCM, and some clueless person will swear it’s “lossless” when really it’s just a bloated container carrying the same quantization noise, discarded harmonics, and aliasing artifacts that were destroyed three generations ago, because Kodlama geri döndürülemezdir, katsayılar nicelleştirildikten sonra sonsuza dek giderler, bu yüzden insanlar konteyneri sadakatle eşitlediklerinde, bir codec ve bir ambalaj arasındaki farkı anlamadıklarını düşünüyorlar, gerçekte gerçekte soy, enkoder verimliliği ve psikoakustik modelin, bu iDiyotik “büyük sistemlerin kötü olduğunu ortaya koymuyor ve beni bile ortaya koymuyor ve beni bu şekilde gösteriyor, bu da beni bu şekilde gösteriyor, bu da beni bu iS’ye bile sürüklemiyor ve bu da beni bu şekilde gösteriyor, Atılan bantları yeniden yapılandıran ve sadece size rağmen onları çarpık oynayan büyülü FFT analizörü? Hayır, sistem orada ne olursa olsun, hikayenin sonu, onu güçlendirir ve projelendirir, eğer kodun bir kulüpte şeffaf olduğu kulaklıklarda şeffafsa, ortaya çıkan tek şey kendi onay yanlılığınız ve muhtemelen “128” izin muhtemelen dördüncü nesil bir transcod olması, bir kişinin daha fazla setl torrent sitesinde yanlış yapıldıklarında, bana daha fazla şey söylerse, bana göre, bana göre, bana sadece bir şey söylerse, bana göre, bir kişinin bana göre yanlış olduğunu söylerse, bana göre yanlış bir şekilde yanlışlanmıştır. Şimdiye kadar yapılmış rastgele kabataslak bir mp3 ve fabrikada sıkışmış bir CD arasında, akıl sağlığımın son parçasını kaybedeceğim, çünkü her bit hızı eşiği sadece MDCT çözünürlüğü, havlama ölçeği tahsisi, bit rezervuarı yumuşatma, nicelleştirme verimliliği ve zamansal sürme, program materyali ile işgal ettikleri için farklı bir şekilde ortaya çıkan bir dizi değiş tokuş. Anında, bu yüzden Bitrate, “iyiliğin” mutlak bir ölçüsü değil, algısal kaynakların göreceli bir şekilde tahsis edilmesidir ve insanlar ses sadakatinin dosya meta verilerinde tek bir tamsayı olmadığını, ancak kodek soyunun, psikoakustik modelleme, psikoakustik modelleme, oyun oynama ortamı ve dinleyicinin, gerçekleştirildiği zaman, “gerçekleştirildiğinde,” olduğunu anlayan bir özelliği olduğunu anlayana kadar, “gerçekleştirir”. Bunların yarısı, hayatları buna bağlıysa uygun bir kör ABX testinde 128’e karşı 320’yi tanımlayamadı, çünkü gerçekte duydukları “128” değil “kötü kodlayıcı + kötü kaynak + kötü soy” ve bu tartışmanın gürültüden başka bir şey olmadığını kabul etmeyi reddetti.