115 Kilodan Nasıl 85 Kiloya Düştüm Anlatıyorum

Kilo verme hikayem 115 kiloyla aynada kendime bakmamla başladı. Karşımda yürüyen bir hamburger dağı duruyordu. Dedim ki, Kımıl, bu sen misin? XXXL tişörtle sumo güreşçisi gibi dolanıyorsun, göbek resmen ikinci bir galaksi! O an karar verdim, bu ben olamam, bu kiloyla uzayda yer kaplayamam. Tartıya çıktım, 115 kilo. Evet, 30 kilo fazlam vardı, tam bir yağ imparatorluğu. İçimdeki Rocky Balboa’yı uyandırdım ve dedim ki, hadi Kımıl, bu savaşı sen kazanacaksın.

Diyetisyene gitmedim, doktorla muhabbet etmedim. Niye? Çünkü bu benim destansı yolculuğum olacaktı. Google’dan zayıflama taktiği aramadım, zayıf ünlü fotoğraflarına bakmadım. Tek yaptığım bir senelik epik bir plan. Hedef belliydi, bir senede 30 kiloyu eritip yürüyen bir Adonis olmak. Planım da netti, yemekle barış, sporla aşk, terle orgazm. Kilo vermek için aç kalmayacaktım, yemekle dans edecektim.

Herkes kilo vereceğim deyince lahana çorbasına sarılır, açlıktan bayılır. Yanlış kanka, bu işin sırrı yemekle dost olmak. Cips ve kolayı tamamen yasakladım, şeytanın ikilisi bunlar. Ama çikolata, dondurma, ayran, gazoz, bisküvi? Hepsini yedim, çünkü hayat Nutella’sız çekilmez. Makarnayı iki tabaktan önce bir buçuk tabağa, sonra bir tabağa indirdim. Midemi yavaş yavaş küçülttüm, adeta bir Shrink Ray kullandım. Akşam yediden sonra sadece meyve yedim, elma, armut, bazen muzla romantik anlar yaşadım. Ekmek mi? Sonradan canım istemedi, çünkü göbek eriyince ekmek out, özgüven in.

Spor salonuna yazılmadım, because my gym is the universe itself! Kımıl’ın yağ eritme formülü şöyle, ip atlama, şınav, mekik, yürüyüş ve koşu. Başka hiçbir spor kilo verdirmiyor, nokta. İp atlamaya Ocak’ta günde 50’yle başladım, utana sıkıla zıpladım. Haziran’da günde 600, Aralık’ta ise 1000 ip atıyordum, 20 dakikada dans eder gibi zıplıyordum. İp atlama bağırsakları çalıştırır, tuvalete abone yapar, bağırsaklar “Sağ ol Kımıl” der. Şınav ve mekik günde 30 dakika, terden sırılsıklam. Ama dikkat, şınavı diz üstü yap, yoksa askerdeki gibi kas yaparsın, hantal görünürsün. Bu şınav yağ katili, kas yapıcı değil. Yürüyüş mü? Günde 5000 adım, markete giderken bile podyumda gibi yürüdüm. Bonus, sırt çantama kitap doldurdum, yokuşları

Herkül gibi tırmandım. Yaz sıcağında ter mi? Kilo verirken ter şelalesi olacaksın. Haftada bir gün dinlendim, çünkü o gün yağ yakma festivali. Vücut dinlenirken yağlar “Eyvah, Kımıl bizi eritiyo!” diye kaçar.

Kilo verme bir matematik oyunu. Kilonun yüzde birinden fazlasını haftada veremezsin, yoksa vücut isyan eder. 115 kiloysan haftada maksimum 1,15 kilo, 90 kiloysan 900 gram, 85 kiloysan 850 gram. Benim epik yolculuğum şöyle, Ocak’ta 4,5 kilo, Şubat’ta 4,5 kilo, Mart’ta 4 kilo, Nisan’da 3,5 kilo, Mayıs’ta 3,5 kilo, Haziran’da 3 kilo verdim. Altı ayda 23 kilo erittim. Temmuz-Ağustos’ta vücut “Dur kanka, bi mola” dedi, sabitledi. Panik yok, bu normal. Eylül’de 2,5, Ekim’de 2,5, Kasım’da 2, Aralık’ta 2 kilo verip 85’e indim. Sonra bilinçli olarak 85’te sabitledim.

Aralık’ta 85 kiloydum. Günde 1000 ip, 1000 şınav-mekik, 5000 adım. Her yemekten yiyordum, ama bir tabak yetiyordu. Cips, kola? Hadi oradan, damak zevkim level atladı. Ekmek istemiyordum, midem minik bir ninja olmuştu. Ter? Artık zafer kokum gibiydi. Banyo mu? İki günde bir, her duş 300-400 gram eritiyor, çünkü su da yağla kaçar. Banyo gizli bir kilo verme silahı, temizlen, hafiflet, parlat.

Şimdi ne mi yapıyorum? 83-87 arası dans ediyorum, asla 87’yi geçmiyorum. İp atlama günde 500, çünkü fit kalmak bir sanat. Şınav-mekik 20 dakika, kaslarımı öpüyorum. Yürüyüş net 4 kilometre, markete giderken bile podyumdayım. Kilo vermek için yemekle barış, aç kalarak değil az yiyerek zayıfla. Terle coş, ip atla, şınav çek, yürü, koş, ter şelalesi ol. Sabret, vücut mola verir, kabız olur, ama pes etme. İki günde bir banyo yap, her duş bir zafer. Altı gün spor, bir gün chill, dinlenme yağ yakma partisi. Aynaya gülümse, çünkü sen bir kilo verme ninjasısın.

Hey Redditör bu destanı oku, gazı al, aynaya bak, tartıya çık, göbeğe “Sana güle güle!” de. Kilo vermek bir maraton, ama sen Usain Bolt’sun. Yavaş yavaş koş, asla durma!