24 ve kafası karıştı

‘M 24 ve çok karışık, yorgun ve bunalmış. 18 yaşımdan beri kovulmadıkça tam zamanlı çalışıyorum. 16 civarında çalışmaya baÅŸladığımdan beri çalışmaktan nefret ettiÄŸimi biliyordum, ama kendi paramı sevdim, bu yüzden yapmam gerekeni yaptım. 16-23’ten en son iÅŸime 11 $/saat arasında yapmayı baÅŸardım 29 $/saat oldu. Derecem yok. Çalışmayı sevmezsem de mantıklı bir ÅŸey ödeyebileceÄŸimi düşündüm. Covid sırasında küçük bir iÅŸletmeye baÅŸladım ve 2 yıl boyunca son derece iyi oldu, ama her zaman iÅŸimi sürdürdüm, ama daha az çalıştım. Birkaç yıl sonra yavaÅŸladı ve gitmesine izin verdim. Son zamanlarda bir uçuÅŸ görevliydim, ancak baÅŸka bir uçuÅŸ görevlisi nedeniyle bıraktım ve ilk dairem için tasarruf ediyordum, kredi kartlarımı ödüyordum ve nasıl ticaret yapacağımı öğreniyordum. 18 yaşımdan beri günlük ticarete girdim, ancak yaklaşık 2 yıl tekrar ciddiye almaya karar verdim. Ä°ÅŸimde çok periÅŸan oldum, ama bunu tutmak istedim çünkü ÅŸu anda Orta Batı’da yaşıyorum ve daha sıcak bir duruma aktarılmayı düşünüyordum çünkü zaten bir iÅŸim olacak, taşınmak istediÄŸim devlet çok daha uygun fiyatlı ve borç çok küçüktü ve araba neredeyse ödendi. 16 yaşımdan beri intihar düşünceleri yaşıyorum. Sadece diÄŸer insanlar gibi ÅŸeyleri iÅŸleme koymuyorum ve çalışma, ölme, her ÅŸeyin ve hala sizin için çalışmayan ÅŸeyleri verme düşüncesini anlamıyorum, doktora gitmiyorlar ve size yıllarca yanlış bir ÅŸey söylemiyorlar ve yüzünüzü çıkarmak için rastgele ilaç reçete ediyorlar, sadakat ve nezaketten baÅŸka bir ÅŸey göstermediÄŸiniz insanlar tarafından ihanete uÄŸramış, çünkü insanlar sizi untractif bulduÄŸu için muamele görüyoruz. Idk tüm bunların son 3 yılda göründüğünü söyledim, ne kadar çok denersem denemem, her zamanki gibi çok çalışma, tasarruf, sadece kovulmak, iÅŸten çıkarılmak için borcu ödemek ve son iÅŸim kapandı, çok cesaret kırdı ve Midwest’te yaÅŸamak hiç de kolaylaÅŸtırmıyor. Kendimi çok ÅŸaÅŸkın hissediyorum ve hayatın böyle bir döngü gibi hissediyorum. Yemek bizi öldürüyor ve bunların hiçbiri mantıklı deÄŸil, ama artık ölmek bile istemiyorum, eÄŸer mantıklıysa burada olmak istemiyorum. Sadece Tanrı ile birlikte olmak istiyorum, böylece hepsi durabilir. Ayrıca ileri geri alkol sorunum var. Ayrıca kimse onlara açıklamaya çalıştığımda nasıl hissettiÄŸimi bilmiyor, ama iÅŸ yaptığımda aklımı kaybediyormuÅŸum gibi hissediyorum, küçük konuÅŸmaya girmek istemiyorum ve dürüstçe çalışmayı umursamıyorum, ama bu iÅŸler çok az ödeme yapıyor ve çok ÅŸey istiyor. 20-23 $/saat ödeyen iÅŸ bulmanın zor olmadığı bir eyalette yaşıyorum, bu yüzden Min ücretinin 15 dolar olmasına raÄŸmen yerleÅŸmeyeceÄŸim. Sefil olursam, sefil ve kırılmış olmak istemiyorum. IDK Umarım birisi geldiÄŸim yere ulaÅŸabilir. Åžu anda okuldayım, ama bunun için daha az umursamıyorum. Planlarım iÅŸe yarayana kadar hayatımla bir ÅŸeyler yapmak istiyorum ve iyi bir iÅŸ bulabilirim. Hayat daha iyi olur mu? Beni devam ettiren ve beni barışa getiren tek ÅŸey Tanrı. Ben de korkuyorum. Tekrar aşık olmaktan korktu, geleceÄŸim için korktu, araba notumu ve faturalarımı birkaç ay içinde ödemekten korktu. Sırada ne olduÄŸundan emin deÄŸilim. Çok fazla incindim ve hayal kırıklığına uÄŸradım ve hala çok nazik hatırlıyorum. Fonlarımın o kadar düştüğünden bahsetmiyorum bile, bu kadar uzun süredir bu kadar kırılmadım. Sanırım sadece herhangi bir tavsiye, herhangi bir baÅŸarı öyküsü arıyorum. Sadece hayata farklı bir bakış açısına ihtiyacım var. Etrafımdaki herkes arkadaÅŸlarıma ve ebeveynlerime sadece çalışıyor ve eve geliyor ve aynı hayatı yaşıyor ve bunu kendim için istemiyorum. Her zaman yaÅŸamaya, konuÅŸmaya ve maceracı deÄŸere deÄŸer bir hayat yaÅŸamak istediÄŸimi söylüyorum, ama her denediÄŸimde, hatta geziyi planladığımda bir ÅŸey yoluna giriyor. DoÄŸum günüm için Japonya’ya gitmem gerekiyordu ve kovuldum. Bunu dört gözle bekliyordum. Tembel olan, yıllarca çok çalıştıktan sonra motive olmayan ancak sürekli olarak yıkıldıktan sonra kıvılcımlarını geri alan baÅŸarılı hikayeler var mı?