27 yaşında, hayatımın bir anlamı yok.
Objektif olarak iyi bir hayatım var. 1. dünyadan, güvenli, demokratik bir ülkeden. Bir ailem, birkaç arkadaşım, bir derece (MD), yaşayabileceğim maaşlı bir işim var.
Tüm bunlar için minnettar olmalıyım ve gerçekten öyleyim, bu yüzden bu yazıyı yapmaktan çekiniyorum.
Sadece hayatımın bir anlamı olmadığını hissediyorum. Ve ben sadece kendi mutluluğumdan değil, genel olarak kendim ve yaşam, toplum, dünyadan vazgeçmeye başladım. Her şey çok boş geliyor. Hiçbir şey önemli değil.
Bu noktada ne yapacağımı bilmiyorum.
Etiketler:
Benzer İçerikler
24 yaşındayım, üniversiteyi bıraktım, kayboldum ve tü...
Merhaba, son birkaç yıldır hayatta kayboldum ve benim için her türlü tavsiyeye veya bu tür bir durumu daha önce nasıl ele aldığınıza minnettar olurum. Şu anda 24 yaşındayım ve son 5...
Okul ve iÅŸi dengelemek
Atlanta'da kalıyorum ve yeni bir Tulsa Kaynak Okulu kampüsü açıyorlar. Bir süredir ticaret okuluna gitmek ilgimi çekiyordu. Şu an 29 yaşındayım ve keşke daha fazla özgürlüğüm varken b...
Ne yapacağımı bilmiyorum, sürekli para konusunda stresli...
15.50 maaş alıyorum, saat başı 30 saatten fazla çalışıyorum. Hayatımın çoğunda akıl sağlığı işinde çalıştım, 2 yıl kan alma ameliyatı geçirdim (ancak bunun için bir sertifik...
BT'den Sonra YaÅŸam
Arkadaşlar, 27 yaşındayım ve tamamen kayboldum. Eskiden ürün müdürüydüm ve gerçekten iyi biriydim. Başlatma hatası nedeniyle işimi kaybettim. Gerçekten uzun bir süre iş bulamıyorum. ...
Üniversiteyi bırakmayı düşünüyorum ama ailem buna kar...
Merhaba, bilgisayar bilimleri alanında lisans eğitimime başladığımdan bu yana iki yıl geçti. İlk başta eğlenceli görünüyordu ve o kadar da zor değildi ama zamanla ilgimi kaybetmeye baş...
Perakende işi yapmaktan yoruldum, bundan nasıl devam edebi...
25 (M) burada, Whole Foods'ta çalışıyorum ve kendisine farklı bir şey yapma fırsatı verilmesini çok istiyorum ama gerçekten boğuluyormuşum gibi geliyor ve kimse bana merdiven ya da can sim...
34/avukat ve kendimi tam bir zavallı gibi hissediyorum
Her şeyi doğru yaptım, üniversite ve hukuk fakültesine tam burs kazandım ve hazır olduğumu düşündüm. Daha sonra hukuk fakültesinden vasat bir notla mezun oldum ve o zamandan beri sağlık...
Uzun zamandır evsizim.
MERHABA. Lisans derecemi Trump'ın ilk göreve geldiği 2016'da mı bitirmiştim? Gerçekten hatırlamıyorum. Ne kadar önemli olduğunu da hatırlamıyorum. Teknolojiyle alakalı bir şey. Üniversi...
düşük iş yaşam dengesi işleri
çok zorlu çalışma saatlerine ve kötü iÅŸ-hayat dengesine sahip iÅŸler var mı? hayatınız temelde bu iÅŸten ibaretken? EÄŸer öyleyse, lütfen bana orada çalışmak için hangi alanda uzmanlaÅ...
Keşke tekrar 17 yaşında olsaydım.
27 yaşındayım ve kendimi kaybolmuş hissediyorum. Daha bu yıl, ailemin yanına taşınmak ve STEM derecesi için okula geri dönmek için çıkmaz yaratıcı kariyerimi bıraktım. Çalıştığı...
2 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
I felt this exact way till i started creating meaning and purpose of my own life by simply doing things. Exploring new hobbies and interest, volunteering at the hospitals, helping where I can and indulging in the pleasures of life. I have never felt so content!
I say start with one thing you have always wanted to do..anything big or small start there.
I started feeling this way too around your age.
Growing up you think there’s meaning and purpose but in reality we are all just tiny ants on a floating rock in the middle of the universe.
What’s amazing is actually existing. And you only get to do it once. So why not try and see the bright side of that and focus on your loved ones? Otherwise the alternative is not very pleasing.
I understand that this advice is simple and may not be effective to you. But just my two cents that helped me.