Temmuz 27, 2025
Eminim bu buradaki her gönderi ile aynıdır. 23 yaşındayım ve kelimenin tam anlamıyla ve mecazi olarak hiçbir şeyim yok. Mutluluktan tamamen uzaktayım.
23 yaşındayım. Felsefe derecem var. Üniversitede geçirdiğim süre boyunca tamamen depresyonda ve izole oldum. Bir ekranın önünde oturdum ve beynim yavaşça anlamsız içerik izleyerek eriyerken abur cubur yedim. O zaman 19 yaşındaydım. Dört yıl sonra ve hayatımda tam anlamıyla hiçbir değişiklik olmadı. Şimdi aynı şeyi yapıyorum ama evde ailemle.
Yani merak ediyor olabilir misin? Dört yıl boyunca orada nasıl yalnız oturabilirdin? Temel olarak, 12 yaşımdan beri aynı arkadaş grubuna sahibim, onlarla Minecraft’ta tanıştım ve her gün tam anlamıyla konuşuyor ve oyun oynuyoruz. Ben sadece kırmadan var olmak için yeterince sosyalleşme ve rahatlık sağlıyorlar, bunu başardılar, bu yüzden rahatlık alanımdan kurtulmak için gerçekten baskı altında hissetmiyorum.
Bunu yeterince abartamam, tam anlamıyla yatak odamın ve yakın ailemin dışında hiç kimse yok. Gerçek hayat arkadaşım yok, hiç çıkmadım, gerçek bir şey yaşamadım.
Benim için her gün esasen aynı. Zaman çok hızlı hareket ediyor, benzeri bir hapis cezası yaşıyormuşum gibi.
Kariyer akıllıca – Uni’de bağlantı kurmadım. Diğer öğrencilerin yaz aylarında staj ve diğer şeyler aldıklarının farkında değildim. Deneyimim yok. Sadece ne yapacağımı bilmediğim bir derece. Neredeyse derecemde başarısız oldum, ancak tezimde% 50 değerinde olan% 90’ı aldım, bu da notumu ortalamaya çarptı.
Şu anda arkadaşım için sanal asistanı olarak yarı zamanlı çalışıyorum. Son derece zengin ve kendi şirketini yönetiyor, e -postalara cevap veriyorum ve onu çağırıyorum. Bu işe sahip olduğum için çok şanslı olduğumun farkındayım, ancak her türlü kariyer veya yönden çok uzak.
Ne istediğimi bilmiyorum. Belirsiz bir şekilde yaşamak istiyorum ve sevmek istiyorum. Gerçekliği bir ekrandan dolaylı olarak deneyimlemek yerine deneyimlemek istiyorum.
Kolay olmalı. Bazı küçük depresyon ve kaygı dışında zaten engelli değilim. Ama bilmiyorum. Bütün dünyam bilgisayarıma bağlı olduğunda, ayrılmak çok zor geliyor. Dışarıda kimsem yok, insanlar nasıl arkadaş ediniyor?
Üzgünüm, bu uzun ve ranty oldu. Bu gece düşünmeyi bırakamayacağım gecelerden sadece biri. Bana yardım edin lütfen.
Etiketler:
M24 here, I am quite an introvert but since High school I forced myself into being more social because I feared of being too isolated. You have to want to be better. Putting yourself in uncomfortable situations because that is the only way to grow. Going into new experiences and learning from them. I have an associate in Human Services, obtaining my BA currently. I still have no clue what direction I will truly go in. Honestly kind of second guessing my decisions. So you aren’t alone. We shouldn’t have life figured out this young. You have the itch to want more for yourself…but it is just probably super overwhelming for you because you don’t know where to begin. Try to find some clubs or meetups/hangouts in your city that may interest you. People schedule times to go do activities and it allows you to put yourself out there and make new friends. There is an app called “Meetup” and it allows you to meet new people and have fun doing something in the community. Definitely would check it out.
You can always look into internships and see what is being offered. It is never too late, even after a degree…volunteer at a local organization. Growth is a constant. Never try to fall complacent because of fear of failure. You only fail if you don’t try. If it doesn’t work out, well you learned from that experience…you get back up and continue forward. Good news is you have a job right now and are building experience in that role as an assistant. You can use that on a resume and get your foot in the door at some entry level job in the community. Which would allow for a lot more engagement with others.
Believe in yourself and take pride that you have a degree, working, and are self aware of wanting more for yourself! You got this, everything will work out for you. Give yourself grace though, take it day by day. You don’t need it all figured out. Best of luck 🙂
Hello I am 22 and had something similarish situation. Didn’t get to finish my degree and still trying to lol. I feel like you’re a step closer to entering the world, first step is being aware of the issue and second step the hardest is to find solutions. I was in a similar state as you but I work as a waitress which helped with socializing and finding friends. Is your job a 9-5? Is it remote? Where can you add socializing in your life? When I worked 9-5 remote I worked as a waitress on the weekends to make me feel alive. Maybe think about what you consuming and watch online and pull it out? If you watch cooking videos maybe go to a restaurant once a week and eat out alone. There are a lot of ways to find human connection and live out but the biggest problem is are you willing to take that step and not only complain about it. If you find yourself to be majorly depressed and hard to do anything it’s worthwhile to talk to a doctor who can also get to referred to a psychiatrist and so on. I have a psychiatrist now lol.