Kendimden çok erken vazgeçtim, şimdi geri dönüş yolunu bulmaya çalışıyorum

Maki’den korkuyorum çünkü aptalca bir seçim!

Bir hevesle (lisanstaki bir profesörün teÅŸvikiyle) siyaset bilimi alanında yüksek lisans derecesi aldım ve bundan nefret ediyordum! Öğrenmeyi ve araÅŸtırmayı seviyordum, her ÅŸeyin %100 teori ve %0 uygulamalı veya uygulanabilir deneyim olmasından nefret ediyordum. Ä°yi notlar aldım ama lisanstan yüksek lisansa kadar içerde öldüm. Sanırım devam ettim çünkü “bu iÅŸte iyiydim” ve araÅŸtırma/politika ile ilgili bir kariyer bulabileceÄŸimi umuyordum. Åžansım yaver gitmedi, yine de çeÅŸitli kar amacı gütmeyen kuruluÅŸlara baÅŸvuruyorum.

O zamandan beri bazı garip iÅŸler yaptım – gıda bankasında (8/10), taşıma ÅŸirketinde (10/10) ve ÅŸimdi veri giriÅŸi (-1836493/10).

Ticarete girip girmeyeceÄŸimden emin deÄŸilim ama yıllardır uygulamalı, proje bazlı ve hatta belki biraz yaratıcı bir ÅŸey için can atıyordum. Nereden baÅŸlayacağıma dair hiçbir fikrim yok. (Bana söylemeden önce: evet, hobilerim var. 6-2’lik programın faydalarından biri de resim yapmak, çizim yapmak veya sanat derslerine/yerel stüdyolara kaydolmak için bolca zamanım olması. Bu iÅŸ canımı sıkıyor ve beni acı ve öfkelendiriyor. Uzun vadede benim için pek iyi olmayacak.) Gençken sinema ve animasyonla ilgilenmek istedim ama bu alan ÅŸimdilik hazır gibi görünüyor ve umutlarımı bir kenara bırakıp sadece bu iÅŸi seçmem daha iyi olabilir. hobi olarak.

Yine de var mı diye merak ediyorum herhangi Minimum ek eğitim maliyetiyle tasarımla ilgili mesleklere yönelebilirim. Kendi kendini eğitmek kesinlikle bir mücadeledir (sınıfta daha iyisini yapıyorum), ancak gerekirse bazı çevrimiçi sertifikalar almaya da açığım.