Bir yatırımcının analizi

Bir yatırımcının analizi: Ne batıyorsun ne çıkıyorsun. Aç değilsin ama tok da sayılmazsın. Standartların fena değil ama aslında korkunç bir illüzyonun içindesin. Buna "Konforlu Fakirlik" deniyor. Seni bu halde tutan 4 temel sebebi yazıyorum. İşte modern köleliğin şifreleri:

1. Gelir Tuzağı: Çocukluğundan beri girdiğin her bina, oturduğun her okul sırası seni tek bir şeye hazırladı: Maaşlı bir çalışan olmaya. Okul sana değer üretmeyi öğretmedi. "Emir almayı" ve "sürdürülebilir personel" olmayı öğretti. Bu Sanayi Devrimi’nden kalma bir tasarım. Sistem senin kendi işini ve sistemini kurmanı değil, başkasının kurduğu çarkı döndürmeni istiyor.

2. Tüketim Tuzağı: Gelirin arttığı an, sistemin devreye giren ikinci refleksi: Giderlerini de artırmak. Sen sorumsuz değilsin. Sistem, senin artan parana çökülecek şekilde dizayn edilmiş. Maaşın artınca marketin değişir. Telefonun modeli yükselir. Aboneliklerin sayısını bile bilmiyorsun. Taksitler, "kendini ödüllendir" yalanları, mikro ödemeler.. Bunlar harcama gibi gelmez. Ama aslında konfor bir üründür. Senin artan maaşın ise o ürünün yakıtıdır. Şirketler senin servet biriktirmene izin vermez. Gelir fazlanı anında emerler. Ailenden daha iyi yaşıyorsun, daha lüks yiyorsun ama finansal durumun daha büyük risk altında. Durduğun gün düşersin.

3. Vergi Tuzağı: Bordrona baktığında gördüğün o devasa kesinti tesadüf değil. Devlet için en kolay av maaşlı çalışandır. Kazancın bellidir. Kayıt altındadır. Kaçamazsın. Daha para eline geçmeden kesinti yapılır. Sistemin finansal yükünü, kaçamayanlar ve kaçınamayanlar sırtlar.

Peki ya "Sermaye Sahipleri"? Onların kuralları farklıdır. Şirketler masraf gösterir. Karı yatırıma dönüştürür. Vergiyi öteler. Sermaye hareketlidir, sıkıştırırsan başka ülkeye kaçar.

Ama emek yani sen kaçamazsın. Az kazandığın için değil, yakalanması en kolay av olduğun için en çok vergiyi oransal olarak sen ödüyorsun. Sermaye birikimin olmadığı için de sınıf atlayamıyorsun.

1. Zaman Tuzağı: Parayı yerine koyarsın ama zamanı asla. Çoğu iş "çıktı" odaklı değil, "mesai" odaklıdır. İşini erken bitirsen de o ofisten çıkamazsın. Şirket senin verimliliğini değil, varlığını satın almıştır. Üstüne trafiği, metrobüsü, bitmeyen toplantıları, mail trafiğini ekle. Eve döndüğünde pilin bitmiştir. Sistem de bunu ister. Yorgun insan itaatkardır. Düşünmeye vakti olmayan insan, kaderini değiştiremez. Boş vaktinde ne yapıyorsun? Kaydırıyorsun. İzliyorsun. Tüketiyorsun. Zamanın işgal altındayken geleceğini inşa edemezsin.

( yatirimci_coder )