31M kaza yaptı ve 5 yıl boyunca her ÅŸeyi kaybetti… dibe vurdu. Gerçekten orada bulunmuÅŸ olanların tavsiyelerine ihtiyacım var.

İlk gönderi burada. Son bir saatimi bu topluluğu okuyarak geçirdim ve açıkçası uzun zamandır ilk kez biraz umut hissettim, bu yüzden burada paylaşım yapan herkese teşekkür ederim.

Dibe vurdum. 2017 yılında NYU film okulundan mezun oldum ve sallanarak, reklam yönetmenliği yaparak, durmadan seyahat ederek ve gerçek bir kariyer olduğunu düşündüğüm şeyi inşa ederek çıktım. Kaotikti, yüksek maaşlıydı, istikrarsızdı ve içten içe bunların hiçbirini hak etmediğimi hissettim. O ses her zaman oradaydı ve bana kendimi sabote etmemi söylüyordu ve sonunda dinledim.

COVID, sahip olduÄŸum ivmeyi mahvetti. Garip medya iÅŸlerine geçtim, ABD’de gerçekte hiç kurmadığım ağımı kaybettim ve sektör TikTok, yapay zeka, daha düşük bütçeler ve daha genç yönetmenlerle deÄŸiÅŸtiÄŸinde, kulvarımın kapandığını hissettim. Ä°ÅŸlerim daha da kötüye gitti. Ä°liÅŸkilerim kurudu. Ajanlarım denemeyi bıraktı. Film yapımcılığının tutkudan ziyade onaylanma uÄŸruna peÅŸinde olabileceÄŸimi fark ettim.

Aynı zamanda günlük ticarete de girdim. Uzun vadeli akıllı COVID yatırımları olarak başlayan şey, kumar düzeyinde çılgınlığa dönüştü. 26 yaşında 360 bin olan net servetimden 31 yaşında eksi 40 bine çıktım. Hâlâ kumar dürtüsüyle mücadele ediyorum ve bu kafa boşluğundayken kendi hayatımı ne kadar hızlı mahvedebileceğim beni korkutuyor.

Şimdi bir aile apartmanında yaşıyorum ve ailemin restoranlarına yardım ediyorum. Beni aile işine adamayı istiyorlar ama ben tüm hayatımı o dünyadan uzak durmaya çalışarak geçirdim. İş tekrarlanıyormuş gibi geliyor, her şey babamın kontrolünde ve geriye doğru gittiğim hissinden kurtulamıyorum. Oturduğum her çift ya da hizmet verdiğim her aile beni anlatamayacağım bir şekilde vuruyor. Sanki raydan çıkardığım hayatın önümde oynanışını izliyormuşum gibi geliyor.

Tekrar büyük hedeflerin peÅŸinden koÅŸmaktan korkuyorum çünkü onları yok etmeme konusunda kendime güvenmiyorum. Medyada pek çok ÅŸansım oldu ve her yaklaÅŸtığımda ÅŸansımı havaya uçurdum. Artık çoÄŸu gün yön duygum olmadan uyanıyorum. Ä°liÅŸkiler imkansız geliyor çünkü birini bu istikrarsızlığa sürüklemek istemiyorum. Psikiyatristim depresyon, kendini sabote etme ve duygusal dengesizlik konusunda yardımcı olması için lamictal ve wellbutrin’i önerdi.

Buradan nereye gideceğimi bilmediğim için yazıyorum.
Benzer bir durumda olan, bir hayalini kaybeden, ilerlemeyi yok eden, 30’dan itibaren baÅŸlayan, bağımlılıkla boÄŸuÅŸan veya kendini sabote eden biri varsa, nasıl yeniden inÅŸa ettiniz?
Kendine tekrar nasıl güveneceksin?

Herhangi bir tavsiye veya bakış açısı çok şey ifade eder.