Hayatımı toparlamak için 30 yaş çok mu geç?
Stres, kaygı, depresyon ve yaşam koşulları nedeniyle hayatımı resmen mahvettim.
Ben liseyi terk etmiş, gerçek bir işi olmamış ve hayatı boyunca yalnız kalmış biriyim. 30 yaşıma 6 ay kaldı ve terapiye giderek, spor salonuna giderek, her gün evimden çıkarak ve lise diplomamı almaya çalışarak hayatımı düzenlemeye çalışıyorum. Hayatımda ne yapmak istediğimi biliyorum (terapist olmak) Ama o kadar çok zaman harcadığımı hissediyorum ki, istediğim hayatı yaşayamıyorum ve her gün sanki başka bir zayıf günmüş gibi geçip giden duyguyla mücadele ediyorum ve bu kaygımı ve depresyonumu çok daha kötü hale getiriyor.
Acaba tavsiyesi olan veya benzer durumda olan ve hayatını toparlayan var mı diye merak ediyordum.
Etiketler:
Benzer İçerikler
Bir yol bulmama yardım et. Ne yapardın?
Diyelim ki 30'lu yaşların başında, üniversite diploması olmayan, son 8 yıldır serbest meslek sahibi olan ve şimdi tamamen farklı bir alanda kariyer değiştirmek isteyen bir kadınsınız. E...
33 yaşındayım ve bundan sonra ne yapacağımı bilmiyorum
Herkese merhaba, 33 yaşındayım, son on yılımı akıl sağlığı hemşiresi olarak çalışarak geçirdim ve bunun bazı yönlerinden keyif alsam da artık gerçekten yoruldum. Şu anda danışm...
Kronik kaygısı olan kişiler için STEM'de kariyer
Herkese merhaba, yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim! Psikoloji ve biyolojik bilimler alanından yeni mezun oldum (3.9 genel not ortalaması) ancak araştırmayı bırakmayı düşünüyoru...
Şimdi hayatımda ne yapmalıyım? 18 milyon
yani her şey ben 14 yaşımdayken başladı, internet dalgası ve çevrem bana tüm bu internetten para kazanma olayını ve bunların hepsinin matris olduğunu düşündürdü. Hâlâ çocuktum ama ...
Çok kayboldum ve ne yapacağımı bilmiyorum
Merhaba, ben (20'li yaşların ortasında) işimde gerçekten perişanım. Zaten ayrılmayı planlıyorum (birçok nedenden dolayı) ancak yeni bir iş aramak, ne istediğime dair hiçbir fikrim olmad...
17 yaşında genç acemi ve üniversitede
Adım Jake, 17 yaşındayım ve ordu yedek subaylarından biriyim, umarım eğitimimi bitirip subay olmak için rotc'a katılırım. Ama işletme yönetimi ve fen bilimleri lisansı üzerine çift ana...
Hayatta yön yok ve rehberliğe ihtiyaç var
My GED'im şu anda Hat aşçısı olarak çalışıyor. Restoranlarda çalışmaktan yoruldum, uzun vadeli bir kariyere ihtiyacım var. Bazı RailRoad işlerine başvurdum ve yanıt bekliyorum. Biraz...
Web geliştirme için iş piyasası nasıl? Ve eğer bu alan...
27 yaşındayım, perakende sektöründe çalışıyorum ve kendimi akranlarımın çok gerisinde hissediyorum. 0 pazarlanabilir yeteneğim var. Son zamanlarda web geliştirmeyi düşünüyordum ve in...
Ömür Boyu Başarısızlık
Ben Minnesota'dan 26 yaşında bir erkeğim; içki içmiyorum, uyuşturucu kullanmıyorum veya video oyunu oynamıyorum. lisede pek iyi bir öğrenci değildi. Zamanımın çoğunu mutfakta çalışar...
Öğrenim ücretlerini ödemek için internetten para kazanm...
Merhaba, yurt dışında okuyan uluslararası bir öğrenciyim. Endişelenmem gereken ve yönetmekte zorluk çektiğim birçok masraf var. Ek bir işim olmasına rağmen masraflarımı yönetmek zor. ...
2 Yorum
Yorum Yaz Yanıtı iptal et
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

Ask yourself what do you want to have accomplished by 40? What would make you feel good, not the world or your parents, but you.
Then ask yourself, where do you NOT want to be at 40. Like what life would 40 year old you be living in order to have to make another “Is 40 too late to get my life together?” post.
I think that’s a decent start. I turn 30 next year so I get it. A lot of us had to struggle through survival mode and are now just getting the opportunity to create a life we want. Don’t think too much about age checkpoints though. Just focus on what would make you feel proud to have had accomplished at 40 or 35 or 32, or even just in the next six months.
30 isn’t too late! You’re still young and healthy enough to get a low-level job (usually somewhat physically demanding) and build a work history. If you succeed in becoming a therapist you’ll have decades of earning a high income. You’ll be able to buy a house, travel, have expensive hobbies, retire in comfort, whatever your goals are. Even if you don’t manage to have a high level career, working full time from now on should keep you out of poverty and let you have some fun, and you’ll contribute to social security and have something to live off when you’re old.
30 is also a prime age for dating. If you’re fit put even a little effort into your looks and hygiene, you’ll be physically attractive to lots of people. Once you get a job and build up your social skills, you’ll be dateable. If you’re a woman, you still have 10ish fertile years (if you want kids). If you’re a man, you’re still young enough that your natural dating pool is fertile women (again, if you want kids).
I wasted my 20s. Not quite as badly as you did, but I hit 30 underemployed, directionless, living with my parents, never dated. Now I’m in nursing school and living with my boyfriend. You can do it too.
Good luck!