Hayalimdeki iÅŸ kurgusal… Ãœniversiteden sonra ne yapmak istediÄŸimi bilmiyorum.

25 yaşındayım ve yakında optik mühendisliği alanında son yılıma yaklaşıyorum. Ve sanki üniversiteden sonra yüksek lisans ile sadece iş bulma arasında gerçekten ne istediğime karar veremiyorum. Sanki hayalim çılgın bir bilim adamı olmak ve gerçeği görme ve anlama biçimimi değiştirecek bir tür araştırma üzerinde çalışmakmış gibi. Ayrıca diğer ilgi alanlarım ve sosyal hayatım için de yeterince boş zamanım var. Bu çok zor çünkü taahhütte bulunmadan önce her iki seçeneği de denemenin bir yolunu bulamıyorum ve sanki ikisi de hayatımdan çok şey kesiyor gibi

Ancak IRL bilimi gibi, bilim de öyle deÄŸil. GerçekliÄŸi deÄŸiÅŸtiren bir keÅŸiften ziyade daha büyük bir resimdeki bir yapboz parçası olsa bile, tam potansiyelime ulaÅŸabildiÄŸim ve bir ÅŸey hakkındaki bilgilerimi süper derinleÅŸtirebileceÄŸim yüksek lisans okuluna gidebilirim, ancak temelde 6 yıldan fazla bir süre boyunca tamamen aşırı çalışmaya kaydoluyorum. Derslerimi ve lisans araÅŸtırmalarımı gerçekten çok sevmeme ve iyi notlar almama raÄŸmen, stres yüzünden sınavlardan yoruluyorum ve Akademi’nin büyük bir parçası olan ödev ve laboratuvar raporları yazmaktan nefret ediyorum. IDK Zaten tükenmiÅŸlikle mücadele ediyorum ve yüksek lisans iÅŸ yükü açısından daha da zor olacak gibi görünüyor. Ve eÄŸer mezun olduÄŸumda 33 yaşında olacaksam.

DiÄŸer taraftan, endüstriye gidebilir ve 40’ımı yapabileceÄŸim bir tür iÅŸ bulabilirim ve sonra eve gidip sevdiÄŸim her ÅŸeyi yapabilirim çünkü benim de çok önemsediÄŸim ve sadece eÄŸlence amaçlı olan bir sürü ilgi alanım var ve tabii ki sosyal hayatım. Ama sanki çoÄŸunlukla sadece bir bekarla çok sıradan sorunlar üzerinde çalışıyormuÅŸum gibi, potansiyelim vasatlığa dönüşecek ve hayatımın yavaÅŸ yavaÅŸ çürüyen bir döngüye dönüşme riski var gibi bunaltıcı bir his veriyor. Ben maaÅŸlı kadın hayatını yaÅŸarken, kendi kendini mahkûm eden bir kader bu.

Bu karar beni gerçekten sinirlendiriyor Her iki yöne de gidecek notlarım var ve her zamanki gibi o anda kulağa eğlenceli gelen seçenek işe yaramıyor çünkü bir yıl önceden başvurmaya başlamanız gerekiyor ve her iki seçenek de hayattan ne istediğim konusunda eksik geliyor sanki her iki durumda da benim için önemli olan şeyleri arkamda bırakıyorum