Yardım edin, 30’lu yaşlarımdayım ve hala kendimi kaybolmuş hissediyorum (ama dünyayı kurtarmak istiyorum)

Yıllar geçtikçe takip edecek bir yol bulmaya çalışıyorum ama tüm seçimler ve yanlış seçim yapma ve sonu benim için işe yaramayan bir eğitimden öğrenci kredisi alma ve kendimi hala ilk karede bulma korkusu yüzünden tamamen felç olmuş hissediyorum. Potansiyelim olduğunu hissetmeme rağmen hiçbir yere varamıyorum. Kendimi bir yerde sıkışmış hissetmekten yoruldum ve tüm bunların yarattığı endişe ve suçluluk duygusu artmaya devam ediyor. Birisi bazı öneri veya tavsiyelerde bulunarak yardımcı olabilir mi?

Başlıktaki dünyayı kurtarmakla ilgili kısım elbette bir şaka ama genel olarak kalbimde, bir şekilde dünyanın iyileştirilmesine yardımcı olmak istediğimi biliyorum. İnsanlara ve hayvanlara yardım etmek ve genel olarak işleri daha iyi hale getirmek… En çok ilgimi çeken şey bu ve her zaman düşündüğüm şey bu. Her yerde pek çok sorun görüyorum ve keşke bunları düzeltmek için bir şeyler yapabilseydim. Sürdürülebilirlik, eğitimin kalitesi, adalet ve eşitlik, psikolojik sağlık, bu tür şeyler. Ancak insanlarla aram iyi değil ve sosyal kaygım var ve genel olarak çok kaygılı ve hassas bir insanım, bu yüzden tıp alanında, terapide, danışmanlıkta veya buna benzer hiçbir şeyle başa çıkamayacağımı biliyorum. Sadece insanlarla iletişim halinde olmak değil, sürekli bu kadar çok travmaya doğrudan maruz kalmak beni mahvederdi. Kendimi öğretmen olarak da göremiyorum.

Doğayı ve hayvanları seviyorum ve aynı zamanda yaratıcıyım ve sanattan, müzikten, bir şeyler tasarlamaktan ve planlamaktan hoşlanıyorum, ancak yapay zekanın yükselişiyle birlikte, her zaman riskli bir bahis olan yaratıcı alanlar artık faturaları ödeyebilme açısından çıkmaz sokak gibi geliyor. Ellerimle çalışmayı seviyorum. Ayrıca çeşitlilik içeren bir şeye de ihtiyacım var; monoton işler beni deli ediyor. Bu aynı zamanda şu anlama da geliyor; çünkü çok çeşitli ilgi alanlarım var ve bir şeyleri değiştirmeyi seviyorum. "her işin ustası" – Eğer kafama koyarsam yeni şeyleri kolaylıkla öğrenirim. Ancak biraz bundan biraz bundan bilmek, iş piyasasında pek de cazip bir nokta değil…

Sırf başımı sokacak bir çatım olsun diye çalışanların sınırlarını zorladığı anlamsız, boktan işlerde çalışmaya devam etmek istemiyorum. Yaşama isteğimi tüketiyor. Daha fazlasına, yani anlamlı bir şeye ihtiyacım var. Sırf mecbur olduğum için yapmadığım bir şey. Son işim de beni yıprattı ve her şeye ek olarak, zihinsel ve duygusal olarak o kadar bitkin hissediyorum ki, bu noktada herhangi bir eğitimi alıp alamayacağımdan endişeleniyorum… Ne yapacağımı bilmiyorum.