İşsiz ve büyükanne ve büyükbabayla yaşıyor

Mezun olduktan sonra 6 yaşımdan beri gitmediğim memleketime geri dönmek zorunda kaldım. Hayatım boyunca expat olarak yaşadım, sonra yurt dışında okudum ama koşullar nedeniyle geri dönmek zorunda kaldım.

Kendimi yeniden inşa ederken ve tekrar yurt dışına taşınırken bunun bir geçiş aşaması olması gerekiyordu, ancak işler asla kalıcı olmuyor çünkü ana dilimi bilmeme rağmen birçok iş, çok fazla bilmediğim ikinci dilimizi kullanıyor. Burada da hiç arkadaşım yok ve büyükannem ve büyükbabam boğuluyor.

Özel bir odam yok ve büyükannemle aynı yatakta uyuyorum. Büyükannem beni spam aramadan mahremiyet için bile dışarı çıkamıyorum, unutmayın ki 20’li yaşlarımın ortasındayım ve yurtdışında yalnız yaşıyorum. Gözlemlenmekten, yargılanmaktan ve 7/24 kendimi açıklamaktan nefret ediyorum.

Sosyal medya pazarlamacılığında portfolyomu oluşturuyorum ve serbest çalışıp mümkün olan en kısa sürede çıkabilmek için her gün becerilerimi geliştirmeye çalışıyorum. Yani çalışırken bile neden bu kadar geç saatlere kadar ayakta kaldığım ve neden hala yatakta olduğum (bilgisayarımda çalışıyorum) hakkında yorumlar alıyorum. Ve hiçbir şey yapmıyorum gibi değil, evin temizliğinden sorumluyum.

Asla dışarı çıkmam. Bunu birkaç kez yaptığımda, büyükannemin spam araması ve neden eve geç geldiğimi (bu arada akşam 7) bana bağırması ile büyük bir dram haline geldi. Serbest çalışmayı denemek için portföyümü oluşturmak bile beni, dışarıda bu kadar çok yetenekli serbest çalışan varken bunu gerçekten yapabilir miyim gibi şüphelerle dolduruyor.

Üniversite arkadaşlarına nerede olduğumu söylemek utanç verici. İnternette benzer deneyimlere sahip insanları aradığımda hepsi evsiz olmadığın için minnettar ol, seninle ilgilenen bir ailen olduğu için minnettar ol diyorlar.

Bunu yaşamak zorunda kalan herhangi birinin gerçek bir tavsiyesi var mı? Lütfen, bu kadar umutsuz hissetmek istemiyorum