26 yaşındayım, birçok hayat yaşadım ve hâlâ kayıplardayım

Küçükken müzisyen olma konusunda büyük hayallerim vardı. Ä°yi bir ÅŸarkıcı ve gitaristim, sanat okuluna gittim ve yaptığım iÅŸte çok baÅŸarılıydım, ancak liseyi bitirdiÄŸimde aslında müzik alanında bir kariyere baskı yapacak kadar dışa dönük olmadığımı fark ettim çünkü oldukça utangaç ve içine kapanık biriyim ve kendimi bir müzisyenin yapacağı gibi ortaya koyamam. Bu hayali bir nevi aklımın bir köşesine koydum ve 20 yaşındayken yemek piÅŸirmeye ve fırınlamaya derinden aşık oldum. Restoranlarda çalışmaya baÅŸladım ve bir süre eÄŸlendim, birkaç yıl boyunca bunu yapmaktan gerçekten keyif aldım ve aşçılık kariyerinin bana iyi bir hayat vermeyeceÄŸini fark edene kadar bu beni tatmin etti, bir yetiÅŸkin olarak maddi açıdan sıkıntı çekmekten korktum ve 24 yaşında seçeneklerimi deÄŸerlendirmeye karar verdim. Benim baÅŸarabildiÄŸim ÅŸey teknolojide babamın ayak izlerini takip etmekti. Åžu anda bilgisayar bilimlerine yakın bir alanda lisans diploması alıyorum ve bu alanda iyi bir gelir elde etmem neredeyse garanti. OkuduÄŸum ÅŸeyle ilgilenmediÄŸimi ve geçimimi yaparak kazanmam gerektiÄŸini söylemek yetersiz bir ifade. Rahat bir hayat yaÅŸama fikrinin peÅŸinden o kadar koÅŸtum ki hayatta beni gerçekten neyin mutlu ettiÄŸini gözden kaçırdım. Maddi olarak kendimi destekleyebilsem mutlu ve tatmin olacağımı düşündüm ama yaratıcılığımı ve tutkumu ihmal etmenin aslında yaÅŸama isteÄŸimi kaybetmeme neden olabileceÄŸini düşünemedim. Åžimdiye kadar yaÅŸadığım en depresyondayım ve kaybolmuÅŸ durumdayım. Herhangi bir ÅŸey yapmak için “çok yaÅŸlı” olmadığımı biliyorum ama okulu bitirip kariyerime baÅŸladığımda öyle olacağım. Hayatımla ne yapmam gerektiÄŸini düşünerek çok zaman harcadığımı ve yine de mutsuz ve kaybolmuÅŸ olduÄŸumu bilerek, tutkularının peÅŸinden koÅŸan ve kendilerini çok periÅŸan ve depresyonda hisseden diÄŸer insanlara bakmak ve yaÅŸamak için çok mutsuz ve motivasyonsuzum. Åžu anda okulu bırakamam ve bir çıkış yolu göremiyorum. Her zaman yapmaktan çok korktuÄŸum bir ÅŸeyin peÅŸinden koÅŸmak yerine, sahip olduklarımla mutlu ve tatmin olmanın bir yolu olup olmadığını bana söyleyecek birine ihtiyacım var. Kötü olmadığı için umutsuzca hayatımdan memnun olmak istiyorum. Artık bu kadar depresif hissetmek istemiyorum ama gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum.