25F İyi bir hayatım ve kariyerim olmadan kendimi daha gevşek hissediyorum, hangi yolu seçmem gerektiğini bilmiyorum.

Yani herkes insanların istediklerini söylediÄŸine inanıyor ama süper konuÅŸkan bir insan olarak bazen insanları kırıyorum, sonra istemesem de neden bunu söylediÄŸime aÄŸlıyorum… Bu yüzden insanlarıma olan güvenimi kaybediyorum, her ÅŸeyde, kariyerde, aile dostlarında daha gevÅŸekim, 25F daha gevÅŸekim, 14 yaşında birinin benden daha fazla hayatı var, babam zehirli ama ben her zaman zehirli bir insanım, baÅŸkalarına zarar vermeye devam ediyorum, onlarla konuÅŸmaya devam et, gereksiz her ÅŸeyi paylaÅŸmayı bırakmam gerektiÄŸini biliyorum, ama çocukluÄŸumdan beri bu alışkanlığım var; insanların benim gibi olmadığını ve baÅŸkalarına söyleme takıntısı olmadığını keÅŸfettiÄŸimde "ne yapıyorlar ya da yapmak istiyorlar"

Ama var, gizemli yaÅŸayamam, bu alışkanlık beni etkiliyor çünkü planlarımı paylaşırsam baÅŸkaları olumsuz yorum yapar, o zaman kendime daha az güvenirim….

Bu iliÅŸki olmadan yaÅŸadığım suçluluk duygusu, gerçekten bir erkeÄŸin hayatımda olmasından korkuyorum, ya takıntılı davranırsam, ya gelecek (o) boÄŸuluyor gibi hissederse….

Ve evet babam zehirli ama onun ruh sağlığımı bozmasına izin vermemeliydim Kendi adıma durmalıydım onun her istediğini yapmamalıydım, onu memnun etmeye çalışmamalıydım, her zaman bunu yaşadım ama sadece onun için yaşayacağım çünkü onun da berbat bir hayatı vardı.