Çalkantılı 20’li yılların ardından grafik tasarımdan vazgeçmeniz gerekebilir

Ben 32 metreyim. Evde sağlık sorunları ve istismarla dolu zorlu bir yetişme dönemi geçirdim. Reklamcılık okuluna gittim ve mezun oldum, ardından kanepede sörf yapmama ve zaman zaman evsiz kalmama neden olan derin bir depresyona girdim. İşleri sürdürmekte zorlandık. Portföyümü yeniden inşa etmek ve son 2,5 yıldır çalıştığım bir ajansta iş bulmak için yardım aldım ve yeterince temizlik yaptım. Elimden geldiğince biriktirip yatırım yaptım ve 6 ay önce ailemden taşındım. Giriş seviyesindeyim, dolayısıyla maaşım sadece 53 bin, ancak tüm tasarruf/yatırımlarda net değerim 107 bin. Tutumlu bir şekilde yaşıyorum ve LCOL bölgesinde uzaktan çalışıyorum.

Büyürken kimse bana akıl hocalığı yapmadı ve kesinlikle üniversiteye gitme konusunda rehberlik etmedi. HS’de A/B öğrencisiydim ama tasarım dışında herhangi bir konuda iyi olabileceğime hiç inanmadım. Şu anda bu işte iyiyim ama benim yaşımda en alttan başlamak beni korkutuyor. Bazıları bunun iyi çalışmasını sağlayabilir ama kendimden emin değilim. Fikir sonunda yaratıcı yönetmen olmaktır ve bunun da gerçekleşmesi yıllar alacaktır.

Dürüst olmak gerekirse, diğer mesleklerin maaşları beni şaşkına çevirdi ve bu, özellikle kısa vadede bana çok daha iyi yatırım getirisi sağlayacak yeni bir yol bulma isteği uyandırıyor. Yaşım itibariyle, kesinlikle mümkün olsa da, durumumu dramatik bir şekilde değiştirmeyeceğinden, belki emeklilikte biraz daha rahatlık sağlayacağından korkuyorum.

Bedensel engelliyim, dolayısıyla ayaklarınızın üzerinde durduğunuz ticaret veya işleri yapamam (istisna olmadığı sürece tıp gibi). Mühendislik fikrini seviyorum (ME, AE, SWE) ama matematik/fizik en zayıfımdı ve onlardan o kadar uzaktaydım ki üzerinde çalışmak zor olurdu. İnsanlarla ilişkilerim iyi değil ama kendimi geliştirdim.