İş piyasasında işler gerçekten bu kadar acımasız mı?

Hayatımla ne yapacağımı bulmakta zorlanıyorum. Teknoloji, dil ve sanat, tarih, çevre çalışmaları ve bazı meslekler gibi çok deÄŸiÅŸkenlik gösteren küçük bir ilgi alanım var. Bu ilgi alanlarıyla uyumlu potansiyel kariyerleri bir araya getirmek için tavÅŸan deliklerine iniyorum. Sadece gösteriÅŸli veya heyecan verici görünen kariyerlere bakmıyorum, aynı zamanda bu sektörlerde bazılarının daha sıkıcı ve sıkıcı olarak deÄŸerlendirebileceÄŸi iÅŸlere de bakıyorum. Kesinlikle bu kariyerlerin her biri için birbirini yansıtan çok sayıda yorum var. Kariyerlerinde XYZ yılları olduÄŸunu söyleyerek baÅŸlıyorlar. Sonra aynı ÅŸeyi tekrarlıyorlar; “Bir süredir bu sektörde olan biri olarak bunu kimseye tavsiye edemem. Çalışma saatleri uzun olabilir, iÅŸ zorlu olabilir ve maaÅŸ pek iyi olmayabilir. Bu çok rekabetçi bir alan ve çok fazla iÅŸ yok. EÄŸer aÄŸ kuramazsanız veya birkaç yıl boyunca ücretsiz staj ile ayağınızı kapıdan içeri sokamazsanız o zaman asla içeri giremezsiniz”. Bu yorumu geçen hafta yaklaşık 200 kez gördüm. Bütün bunlar bana gerçekten cesaret kırıcı geliyor. Bu kavramlar birçok sektör ve kariyerde tekrarlanıyor ve tamamen zıt görünüyor. Her iÅŸin maaşı düşük ve berbattır, ama aynı zamanda son derece rekabetçidir ve muhtemelen iÅŸ bulamayacaksınız, öyle mi? Bu sadece günümüzün iÅŸ piyasasının gerçeÄŸi mi? Tutkularımdan hiçbiri özellikle aşırı olmadığında, herhangi bir ÅŸeyin peÅŸinden gitmek için herhangi bir motivasyon bulmak zor. Tutkularım olduÄŸunu bile söyleyemem ama ortalamanın üzerinde ilgi alanlarım var. Yani her ÅŸeyin berbat olduÄŸunu, az para kazandırdığını ve son derece rekabetçi olduÄŸunu görünce, güçlü bir tutkuyla desteklenen çılgın bir dürtüye sahip olmadan herhangi bir motivasyon bulmak çok zor. Tavsiyesi olan var mı? Bu yorumlar gerçekten orada olup bitenleri yansıtmıyor mu? Åžanssız mıyım ve hepsinde aynı sorunları olan 30 kadar kariyer ilgimi mi çekiyor? EÄŸer bu sadece gerçekse, bu kötü duruma katlanmak için kendimi nasıl daha iyi motive edebilirim? Bir ÅŸeye derinden tutkulu olsaydım, bunları kabul etmenin çok da zor olmayacağını düşünüyorum, ama o olmadan, sanki çok gri, motivasyonsuz, ayaklarımı adım adım ileriye doÄŸru sürükleyen türden bir hayat olacak gibi görünüyor.