Kasım 5, 2025
Karımı Mücadelelerinde Nasıl Daha İyi Destekleyebilirim? Tavsiye Gerekli
Eşim (gelecek yıl 30 yaşına girecek), aşırı stres nedeniyle toksik İK işine 1,2 yıl ara verdi ve bunun kendisini bitkin hissetmesine neden olduğunu söyledi. Evde kalıyor ama artık toplumdan derinden kopmuş, boş ve yaşamın anlamından yoksun hissediyor. Geçmişteki olumsuzluğumu suçluyor ve iki ayrı birey olduğumuzu hissediyor; gerçek rehberlik yerine genellikle belirsiz tavsiyelerle “kolay moda” giriyorum ve kendi işlerime odaklanırken onu geride bıraktığımı söylüyor.
Belki de yanılsama içerisindeyim çünkü bazen ona evinde o gün nasıl hissettiğini sorduğumda evimizin çok rahat olmasından dolayı çok mutlu olduğunu söylüyordu. Karşılaştığı sorunlar hakkında gerçekten konuşacak kadar cesaretim asla yok.
Ayrıca bazen benden onu dinlememi, ona cesaret vermemi istediğini de söyledi. Bana sordu ve çok kaybolduğunu ve işe dönme cesaretinin olmadığını ya da ne yapacağını bilmediğini söyledi – belki cevabımda savunmaya geçerdim ve ona bunun aslında büyük ölçüde kendi inisiyatifi ve kararlılığıyla ilgili olduğunu söylerdim. Şikayet etmeden önce daha fazla özgeçmiş gönderin. Bu gerçekten de düşündüğüm zamandı.
Son zamanlarda avukat yardımcılığına, PT/OT’ye geçmeyi ve hatta JLPT N3/N4 sınavlarına hazırlanmayı düşündüğünü ifade etti, ancak bu izolasyonun ardından iş piyasasına yeniden girmekten korkuyor. İK uygulamalarına yönelik korkusunun sektörle ilgili değil, yalnızca toksik ortamdan kaynaklandığını düşünüyorum.
Kendine olan güvenini yeniden kazanmasına, sosyal olarak yeniden bağlantı kurmasına ve baskı yaratmadan bir amaç bulmasına yardımcı olmak istiyorum. Redditçiler, onu nasıl daha iyi destekleyebilirim? İletişim, kariyer yardımı veya olası depresyonla mücadele için belirli adımlar atabilir miyim? Herhangi bir anlayış için teşekkür ederiz.
Etiketler:
4 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
my advice would be to reframe the way you respond when she opens up to you, if she needs guidance, ask her what shes looking for in a workplace environment, help her work on her resume, help her read reviews on companies, get her motivated to get out of the dark headspace. everyone has moments where they just CAN’T get back up out of fear. most importantly ask her why she feels afraid, ask her what caused her to lose her confidence, work with her! when you feel yourself getting frustrated try to remind yourself that the conversation isn’t about you, it’s about supporting and encouraging your wife. ultimately you guys have decided to be a team, so be her teammate and take it slow!
Here’s my advice:
– Ask deeper questions
– Just listen to her, nothing more
– Don’t expect her to ‘peform’
– Tell her whatever happens, you’ll support 100%
I’ve done the complete opposite (of my advice) before– didn’t work, only exacerbated the situation. When I tried ‘solving’ her problem, the power dynamic changed: I became superior and she became inferior. But when I just listen, we stay eye to eye as partners.
Good luck to you both! 🙏🏼
So, does your wife have any girl friends to talk to?
A friend of mine once pointed out to me that women need to talk to process what’s happening to them. They may or may not want solutions from someone but they need to talk their way towards a solution, EVEN IF that solution is proposed by someone else. They want someone else to be a sounding board for them. If you’ve ever overheard a conversation between two women you would probably notice how much time they spend talking all around a subject, long after you’ve become bored with it. Men, on the other hand, have little patience for this, and are more action oriented. They’ll be like well, just do this, or just do that, and figure that’s all that needs to be said. Neither style of communication is wrong, they’re just different. (Kind of a “men are from mars and women are from venus” thing.)
If you really want to support her, be prepared to simply do a lot of patient listening as she explores all the nuances of a given subject. (Personally, I think this is why women’s girlfriends are so important to them.)
I’m basically your wife but I have been out 14 years raising kids, one with a major disability. It took me 2 years to get the confidence to start looking for jobs again. It’s extremely challenging after being home. But once I started taking little steps, it got easier and easier.
My advice to you as a woman – DO NOT give advice. Ask her how she feels. Ask her what she needs. Tell her you will support her no matter what she decides. That’s literally all you can do.