Beyaz yakalıdan daha mavi yakalı işe veya başka bir alana başarılı bir şekilde geçiş yapmak mümkün mü?

Önsöz olarak, burada ABD’deki üniversite dolandırıcılığına tamamen inandım. “Ä°stikrarlı bir yaÅŸama giden tek yol, üniversite diplomasından geçer” ÅŸeklindeki tekrarlanan ifadeyi ve böylece kendimi borca ​​soktum ve üniversiteye girebilmek için hayatımın son on yılının çoÄŸunu lisede çalışmaya adadım. Gelecek baharda mühendislik alanında lisans derecesiyle mezun olacağım. Son 5-6 yıldır ara ara üniversitede okuduktan sonra bir yanım neredeyse bu yola girdiÄŸime piÅŸman oluyor.

Küresel ekonomideki eÄŸilimleri ve üretken yapay zekanın yükseliÅŸini görüyorum ve dürüst olmak gerekirse, iÅŸlerin gerçekten daha iyiye gittiÄŸini görmüyorum. Yapmıyorum. Ä°nsanlar pazarın “döngüsel” olduÄŸunu ve “geliÅŸmeler” yaÅŸadığını söylüyor ancak yapay zekanın yaygın ÅŸekilde benimsenmesi ve ilerlemesi devrim niteliÄŸinde. Ãœniversitedeki herkes hile yapmak ve özgeçmiÅŸini yazmak için bunu kullanıyor. Endüstrideki herkes bunu bir ÅŸekilde kullanıyor. Akademideki herkes bunu bir ÅŸekilde kullanıyor. Bir ÅŸeyler mutlaka verecektir. Ä°ÅŸler eskisi gibi deÄŸil ve üniversitede geçirdiÄŸim zamanın entelektüel ve mali açıdan beni uzun yıllar geriye götürdüğünü hissediyorum.

Sadece bu da değil, şahsen staj yaptığım savunma şirketinde sınıflara girdiğim ve birlikte çalıştığım ve tam zamanlı bir teklifi kabul ettiğim birçok insanla bağlantı kurmakta çok ama çok zorlu zamanlar geçirdim. Birçoğu daha yüksek sosyoekonomik statüye sahip ve yaşam koşullarım arasında en empatik olanlar değildi. Pandemi sürecinde annem ve babamdan birini kaybettim ve okulu bırakıp 2 yıl boyunca perakende/depolarda çalışmak zorunda kaldım. Acımasız mühendislik kursları aracılığıyla mali açıdan kendimi desteklemek zorunda kaldım ve iş arama sürecini adam kayırma olmadan tek başıma yürütmek zorunda kaldım.

Çimenlerin her zaman daha yeÅŸil olduÄŸunu ve yüzey seviyesi karşılaÅŸtırmaları yapamayacağınızı biliyorum, ancak benden yıllar önce askeri veya ticari yollara giden arkadaÅŸlarımın önemli bir mali bağımsızlığa kavuÅŸtuÄŸunu görüyorum ve bir yanım gerçekten aptal gibi hissediyorum. SaÄŸlam bir arkadaÅŸlık koleksiyonu oluÅŸturmayı baÅŸardılar. Ä°lk evlerini alıp evleniyorlar ve ben de muhtemelen 30’lu yaÅŸlarımın baÅŸlarında kiraya vereceÄŸim. Bu gidiÅŸle 35 yaşımdan önce ilk evime sahip olursam ÅŸanslıyım. Mesela, mühendislikte baÅŸarılı oldum ve öğrendiÄŸim birçok becerinin yararlı ve çeÅŸitli alanlara uygulanabilir olduÄŸunu hissediyorum, ancak bir yanım geleneksel kurumsal yapının ticaretteki iÅŸler gibi gerçek istikrar için tasarlanmadığını düşünüyor. Eminim her meslekte olduÄŸu gibi mesleklerde de uyarılar vardır, ancak teknoloji ve mühendislik çok doymuÅŸ görünüyor. Çok deÄŸiÅŸken bir his veriyor.

Ticaretin mükemmel olmadığını biliyorum. BirçoÄŸunun vücudunda ciddi aşınma ve yıpranma var. Yakın gelecekte muhtemelen artan derecede doygunluk ve rekabet hissedecekler. Sanırım buradaki sorum ÅŸu: Beyaz yakalı kariyerlerde benzer düzeyde hayal kırıklığı ve hoÅŸnutsuzluk hisseden ve daha mavi yakalı bir ÅŸeye veya iÅŸten çıkarmalara ve ekonomik krizlere karşı daha dayanıklı bir ÅŸeye baÅŸarılı bir ÅŸekilde dönmeyi baÅŸaran var mı? EÄŸer öyleyse, benim gibi 20’li yaÅŸlarının ortasında olan, ancak 21. yüzyıl için inÅŸa edilmemiÅŸ, toksik bir ortamda modası geçmiÅŸ bir kariyer yolunu takip etmekte tereddüt eden birine ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz? Burada bir ÅŸeyi yanlış mı anlıyorum?