Ekim 26, 2025
24 yaşında hayata yeniden başlıyorum, ne yapmak istediğimi bilmiyorum
Ben Toronto, Kanada’da yaşayan 24 yaşında bir adamım. Bir HVAC şirketinde birinci sınıf çırağıyım ve burada 6 ay geçirdikten sonra bunun benim için doğru kariyer olduğunu düşünmüyorum. Sanırım bende tanı konmamış DEHB olabilir, çoğu zaman iş yerinde birisi benimle konuşurken, bana ne yapmam gerektiğini söylediklerini duyabiliyorum ama aslında söylediklerini dinlediğimi söyleyemem. Ayrıca sosyal kaygım var, günlerce konuşmadan geçirebiliyorum, çoğu zaman konuşmam gerektiğinde konuşamıyorum. İşyerinde hemen hemen her gün işleri berbat ediyorum ve bana sık sık zorbalık yapan birçok sefil yaşlı adamın yanında çalışıyorum. Nitelikli meslekleri tamamen bırakmak istiyorum ve ne yapmak istediğimden emin değilim. Okulun en iyisi değildim ve hobilerim arasında çok fazla oyun oynamak, arkadaşlarımla kavgalı konuşmak ve halter kaldırmak var. HVAC’ta bulunmadan önce bile, temel eğitimim sırasında çok mücadele ettiğim askerdeydim. Düşündüğüm alanlardan biri RMT olmaktı. Ortamın çok daha az stresli olması ve doğa şartlarında egzersiz yapmanıza gerek olmaması nedeniyle bu ilgimi çekiyor. Ancak sakatlık riski göz önüne alındığında kariyerlerin çok uzun sürmediği konusunda bazı araştırmalar yaptım. BT alanında harika olacağımı düşünüyorum ama bu alanın ne kadar aşırı doymuş olduğunu bildiğimizi düşünüyorum. Şu anda hayatımda gerçekten kaybolmuş hissediyorum. 2-4 yıllığına okula dönmeye hazırım.
Etiketler:
Man, I get where you’re at 24 feels like you should have it figured out, but the truth is most people don’t. You’ve just had to grow up fast. You’ve been through a lot already military, trades, now feeling boxed in at work that’s enough to wear anyone down. It’s hard trying to find purpose when you’re around people who make every day feel heavier than it should. You start questioning if it’s you that’s the problem when really, it’s just that your soul doesn’t belong where you are right now.I’ve been through something similar stuck in a place I knew wasn’t for me, smoking too much, not leaving my room, feeling like I was wasting my life. The thing that started to change it wasn’t some big realization; it was small things. I started writing down what I actually wanted life to look like, not what I thought I was “supposed” to do. Once you see it on paper, it’s like your brain finally knows where to aim. If you’re thinking about switching paths, that’s okay. You’re not behind you’re adjusting. HVAC, trades, military those take grit, and that grit doesn’t disappear just because you want something different. If you feel drawn to something like IT or RMT, don’t overthink the field being “saturated” or “risky.” Every career is tough in some way, but the real win is finding something that doesn’t make you dread waking up. If you’ve got the will to learn, you’ll find your lane.If you have faith, talk to God about it not with fancy words, just honesty. I told Him straight up, “I’m lost, I don’t know what I’m doing.” And somehow, over time, doors started opening sometimes small ones at first, but enough to show me He was listening. And if you’re not really into faith, that’s fine too. Start journaling. Write about where you’d want to be in ten years not in terms of a job title, but how you’d want to feel about your life. Then break it down. What’s one thing you could learn, one step you could take this year to move closer to that version of you? It doesn’t have to be perfect.You’ve already proven you can handle hard things military, tough jobs, difficult environments. Now it’s time to build a life that doesn’t just demand strength but gives you peace too. You’re not starting over you’re starting smarter.