şaka değil dün LiL Ugly Mane ile bir alışveriş merkezinde tanıştım.

Kız arkadaşımla Richmond, Virginia alışveriş merkezinde, Chesterfield Towne Center’da yürüyordum. Biz kasılarak yürürken, tanımadığım, anlaşılması güç bir metal grubu tişörtü giyen bir adam gördüm. Harika bir tasarımı vardı.

Yukarı baktım ve Lil Ugly Mane olduğunu tahmin ettiğimden başkasını görmedim. Daha önce birkaç fotoğraf görmüştüm; sarı saçlar, dairesiz gözlükler ve yaptığı müzikle mükemmel bir şekilde eşleşen o imzalı kirli sakallı, depresif görünüm. O kısa tanınma anında, kahretsin, onun Richmond’u temsil ettiğini ve buralı olduğunu okuduğumu hatırlıyorum diye düşündüm. Kahretsin.

Ama emin olmak için test etmem gerekiyordu. Ben de “Merhaba Travis” dedim. Tepki verip vermeyeceğini görmek için rap adı yerine gerçek adını kullandım. Kafası anında geriye düştü. İşte o zaman balığın oltaya takıldığını anladım.

Lil Ugly Mane tam önümdeydi ve yaptığı müzikten dolayı onu övmek istedim. Ama “Evet” demeye ve bunu gerçek bir şeyle takip etmeye gittiğimde, içimdeki karanlık bir ironi bunun sıradan bir hayran-sanatçı buluşması anı olmasına izin veremezdi. Zaten bunu istemeyeceğini düşündüm. Ben de onu büktüm.

Söyledim:
“Hey, sen şu şarkıyı yapan adamsın: Stuntin’ Like My Daddy, Stuntin’ Like My Daddy. O sendin.”

O olmadığını elbette biliyordum. O Lil Wayne’di. Ama devam ettim.

En azından kafası karışmış görünüyordu. Yaklaşık üç saniye boyunca koro halinde “Babam Gibi Stuntin’, Daddy Gibi Stuntin'” kelimesini tekrarladım. Sonra ben de devam ettim, “O sendin, değil mi? O şarkıyı sen yaptın? O şarkıdan gerçekten keyif aldım dostum. YOUNG STUNNA.” Bunu tuhaf bir ses tonuyla tekrarladım, sonra tekrar geri döndüm, “babam gibi gösterişli, babam gibi gösterişli…” İfadesine baktığımda her tekrarda coşkum azaldı. Neşeli değildi. Sadece bana nefretle baktı. Çevresi yok, etrafta kimse yok, yalnızca kendisi ham ve samimi bir tepki veriyor. Alay etti ve hiçbir şey söylemeden yanımdan geçti.

Kız arkadaşım hayal kırıklığına uğradı. “Şarkısını övdüğün için neden bu kadar kızdı?” dedi.

Ben de ona şöyle dedim: “Dostum, bilmiyorum. Bu şarkıyı gerçekten beğendim. Ama onun beğenip beğenmediğini bilmiyorum. Belki de kariyerinin o rap evresini beğenmemişti, çünkü o artık daha çok bağımsız bir sanatçı.” Yemek alanına doğru yürürken anlattım.

Belki 20 ya da 25 dakika sonra, alışveriş merkezinden çıkarken, kız arkadaşımın isteği üzerine Lil Wayne’in “Stuntin’ Like My Daddy” şarkısını dinlemek istediği için çaldım. “Bu gerçekten o mu?” diye sordu.

Evet dedim

Bir dakika dinledi ve şöyle dedi: “Sesi siyah gibi görünmüyor.”

Ben de ona “Ben de öyle düşündüm” dedim.