Şu anki işimde iyi değilim

Çok fazla detay vermek istemiyorum ama finans alanında çalışıyorum. Şu an bulunduğum yere nasıl gelebildiğimi bilmiyorum ve çok iyi para alıyorum ve bunun için minnettarım ama şu anki işimde pek iyi değilim.

Biraz arka plan: 18 yaşımdayken aklımda belli bir kariyer yoktu. Lisede kariyer “hedeflerim” sürekli değişiyordu. Müziği tüm kalbimle sevmeme rağmen “mali güvencesi” olan bir kariyer seçmem gerektiğini hissettim ve ihtiyacım olduğunu düşündüğüm istikrarı sağlayamayacağını hissettiğim için müzikten uzaklaştım. Bir yıl boyunca devlet üniversitesine gittim ve kısa sürede okul için gereken odaklanmaya sahip olmadığımı fark ettim (bunun nedeni teşhis edilmemiş DEHB olabilir, ancak ben de 18 yaşında tek başıma yaşıyordum, iki işte çalışıyordum). Bu yüzden ilk yılımdan sonra okulu bıraktım. Ondan sonra tamamen yeni bir duruma taşındım. Kendimi ve üniversitesiz bir kariyer bulmaya çalıştım. Pek çok tuhaf işte çalıştım; bir restoranda, çağrı merkezinde, hayvan barınağında ve en sonunda da bir bankada çalıştım. Bir yıl aynı bankada çalıştıktan sonra bankanın idari kısmına geçtim. Daha sonra iki yıl sonra tekrar eyaletlere taşındım. Yeni evime daha yakın bir iş bulana kadar birkaç ay bankadaki işimi sürdürdüm. Sonunda başardım. Şu anki işimi çok daha iyi maaşlı ve evime daha yakın buldum ve bu benim bankada yaptığım şeyin aynısıydı. Başlayana kadar sonunda iyi olduğum bir şey bulduğumu ve istediğim güvenliği sağlayabileceğimi düşünüyordum.

Bu konuda iyi olmadığımı hemen anladım. Çok fazla odaklanmayı gerektiriyor (sahip olamayacağım bir şey gibi görünüyor) ve çok fazla araştırma gerektiriyor. Bir yıldır bu işte çalışıyorum ve hiç bu kadar perişan olmamıştım. Ancak yine de her gün giriyorum ve elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Çalışıyorum, çalışıyorum ve hiçbir yere varamadığımı hissediyorum. Yakın zamanda kötü bir iş çıkardığım için PIP’e bağlandım ve bu sadece tabuta çakılan çiviydi. Artık üniversiteye gitmediğim için hiçbir şeyde iyi olamayacağımı hissediyorum. İşe yarayacak hiçbir gerçek yeteneğim yok. Aslında hepsi benim hatam ve müziği çok sevdiğim için. Küçük bir yanım müziği bu şekilde sevmemden nefret ediyor. Bu konuda çok tutkuluyum ve keşke olmasaydım. Keşke bu güvenliği sağlayabilecek bir şey konusunda tutkulu olsaydım. Hayatımın içinde o kadar kaybolmuş ve stresli hissediyorum ki ne yapacağımı bilmiyorum. İş aramaya gittiğimde bu bir çıkmaza girmek gibi, çünkü iyi para kazandıran bir işe gitmek gibi aynı hatayı yapmak ve devam edecek tutku veya motivasyona sahip olmadığım için perişan olduğum bu çalışma işleri döngüsüne devam etmek istemiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.