sayorilovescookie

Her zaman huzurevinin 67 numaralı odasında, otoparka bakan pencerenin yanında otururdu.
Her gün saat tam 16.15'te aynı sözleri fısıldardı:
"Belki bugün."
Hemşireler onun ne demek istediğini sormayı yıllar önce bıraktılar.
Altmış yedi gün önce kızı "yakında" döneceğine söz vermişti.
Ama “yakında” asla gelmedi.
Hayatı meşguldü; yeni iş, yeni şehir, yeni insanlar. Kendi kendine, gelecek hafta sonu, sonra ertesi hafta, sonra da bir sonraki hafta sonu ziyaret edeceğini söyledi. Ve zaman, dikkatsiz ve zalimce, o yoğun günleri yoğun aylara uzattı.
Bilmediğ...Devamını Oku

umarım çorapların hep ıslak olur
umarım her gün ayak parmağını çarparsın
umarım gittiğin her yerde legolara basarsın
umarım battaniyenin uzun tarafını asla bulamazsın
umarım yastığın hiçbir zaman doğru sıcaklıkta olmaz
umarım başka birinin evinde tuvaleti tıkarsın
umarım hafızanı kaybedersin
umarım her gün rickroll alırsın
umarım hafıza kaybı yaşarsın