morenmoremad

Bu romanı yazarken mum yanıyordu baş ucunda... Ben şuan civa buharı ile aydınlatılmış kerpiç duvarlar arasındayım. Beni adım adım istediğin bütün yerlere götürdün her şeye şahit oldum... Seni seviyorum tolstoy ve hugo. Ortalaması 70 yıllık buhran hayatıma renk verdiniz ve yaşanmışlıklarla mutlu ettiniz...

Ben ösym optiği kodlarken "şuan masanın altında birisi yarramı yalasa daha verimli olur muydum?" diye düşünürken, sen "acaba fene süre yetecek mi?" diye düşünüyorsun. Ben ölmenin 99 yolunu ezbere bilirken sen mezuniyete ne giysem diye düşünebilirsin... Yemek termosuna türk kahvesi koyup rastgele bir ormanın içine dalma hayali ile uyurken sen belki de midpointte lucifer orospuson'a denk gelsem keşke diye düşünüyor olabilirsin. Cidden hiç fark etmiyor, asla ilk kişiliğim olarak kimseye davranmadığımın sadece ben farkındayım... Ciddi, so...Devamını Oku

Sabah saat 6.43, numarası üç haneli otobüsüm iki kilometre ötemde gözüktü... Her zamanki kasislerden hopladı ve yaylanarak duraÄŸa yanaÅŸtı... Hızlıca astigmat gözlerimle otobüsün içine göz attım, ÅŸoför koltuÄŸunda sevdiÄŸim ÅŸoförlerden birisi vardı... Kapı hidroliÄŸi takılarak açılır açılmaz içeri adımımı attım ve NFC'ye kartımı okuttum. Beni gören abi ile her zamanki göz selamımızı alıp verdik... Åžimdi sırada tutma kollarından tarzan gibi bir saÄŸa bir sola hoplayarak uygun koltuÄŸu bulmak kalmıştı... Sabah sisi ve nefes alışlar camlarÄ...Devamını Oku