Caramel385

Ne söyleyebilirim?

34 yaşındayım ve kendimi hayatımın en kötü noktasında buluyorum.

Bir şeyler yapmam konusunda her zaman ailem tarafından yönlendirildim. Çocukken hokey oynamak, satranç oynamak, çok çalışmak. Kimya alanında üniversite diploması almaya zorlanmak.
8 yıldır enstrüman çalıyorum.

Eğer bana bunlardan herhangi birini umursayıp umursamadığımı sorsaydın, omuzlarımı silker ve hepsine 'Meh' derdim.
Boş zamanlarımda video oyunları oynamaktan başka bir şey yapmadım ki bu da aslında eğlendiğim tek şeydi.

Bir yetişkin olarak çalışmak oldu...Devamını Oku