Yardım edin, 30’lu yaÅŸlarımdayım ve hala kendimi kaybolmuÅŸ hissediyorum (ama dünyayı kurtarmak istiyorum)

Yıllar geçtikçe takip edecek bir yol bulmaya çalışıyorum ama tüm seçimler ve yanlış seçim yapma ve sonu benim için işe yaramayan bir eğitimden öğrenci kredisi alma ve kendimi hala ilk karede bulma korkusu yüzünden tamamen felç olmuş hissediyorum. Potansiyelim olduğunu hissetmeme rağmen hiçbir yere varamıyorum. Kendimi bir yerde sıkışmış hissetmekten yoruldum ve tüm bunların yarattığı endişe ve suçluluk duygusu artmaya devam ediyor. Birisi bazı öneri veya tavsiyelerde bulunarak yardımcı olabilir mi?

BaÅŸlıktaki dünyayı kurtarmakla ilgili kısım elbette bir ÅŸaka ama genel olarak kalbimde, bir ÅŸekilde dünyanın iyileÅŸtirilmesine yardımcı olmak istediÄŸimi biliyorum. Ä°nsanlara ve hayvanlara yardım etmek ve genel olarak iÅŸleri daha iyi hale getirmek… En çok ilgimi çeken ÅŸey bu ve her zaman düşündüğüm ÅŸey bu. Her yerde pek çok sorun görüyorum ve keÅŸke bunları düzeltmek için bir ÅŸeyler yapabilseydim. Sürdürülebilirlik, eÄŸitimin kalitesi, adalet ve eÅŸitlik, psikolojik saÄŸlık, bu tür ÅŸeyler. Ancak insanlarla aram iyi deÄŸil ve sosyal kaygım var ve genel olarak çok kaygılı ve hassas bir insanım, bu yüzden tıp alanında, terapide, danışmanlıkta veya buna benzer hiçbir ÅŸeyle baÅŸa çıkamayacağımı biliyorum. Sadece insanlarla iletiÅŸim halinde olmak deÄŸil, sürekli bu kadar çok travmaya doÄŸrudan maruz kalmak beni mahvederdi. Kendimi öğretmen olarak da göremiyorum.

DoÄŸayı ve hayvanları seviyorum ve aynı zamanda yaratıcıyım ve sanattan, müzikten, bir ÅŸeyler tasarlamaktan ve planlamaktan hoÅŸlanıyorum, ancak yapay zekanın yükseliÅŸiyle birlikte, her zaman riskli bir bahis olan yaratıcı alanlar artık faturaları ödeyebilme açısından çıkmaz sokak gibi geliyor. Ellerimle çalışmayı seviyorum. Ayrıca çeÅŸitlilik içeren bir ÅŸeye de ihtiyacım var; monoton iÅŸler beni deli ediyor. Bu aynı zamanda ÅŸu anlama da geliyor; çünkü çok çeÅŸitli ilgi alanlarım var ve bir ÅŸeyleri deÄŸiÅŸtirmeyi seviyorum. "her iÅŸin ustası" – EÄŸer kafama koyarsam yeni ÅŸeyleri kolaylıkla öğrenirim. Ancak biraz bundan biraz bundan bilmek, iÅŸ piyasasında pek de cazip bir nokta deÄŸil…

Sırf başımı sokacak bir çatım olsun diye çalışanların sınırlarını zorladığı anlamsız, boktan iÅŸlerde çalışmaya devam etmek istemiyorum. YaÅŸama isteÄŸimi tüketiyor. Daha fazlasına, yani anlamlı bir ÅŸeye ihtiyacım var. Sırf mecbur olduÄŸum için yapmadığım bir ÅŸey. Son iÅŸim de beni yıprattı ve her ÅŸeye ek olarak, zihinsel ve duygusal olarak o kadar bitkin hissediyorum ki, bu noktada herhangi bir eÄŸitimi alıp alamayacağımdan endiÅŸeleniyorum… Ne yapacağımı bilmiyorum.