Yani ben bir sahmım ve evdeyken sağlam bir şeyler yapmak istiyorum ama karar veremiyorum.

Aldığım yetenek hobi çünkü şu anda bir hobi. Yani çocuğum zaten 8 yaşında. Bazı sorunlar olduğundan daha fazla çocuk sahibi olamıyorum.

Artık hobi olarak yemek piÅŸiriyorum, piÅŸiriyorum, resim yapıyorum ve youtube’da yemek tarifi videoları çekiyorum. Ancak çevrimiçi alan çok rekabetçi olduÄŸundan ve sınırlı doÄŸal ışık alan son derece basit bir mutfaÄŸa sahip olduÄŸumdan, kendi videolarımla asla mutlu olabileceÄŸimi düşünmüyorum. Ama yine de geçen yıla kadar yaptığımdan çok daha iyi hale getiriyorum. BaÅŸkalarının tarif videolarının sahip olduÄŸu çekicilikten yoksun. Hindistan’da kiralık bir evde yaşıyoruz ve eÅŸim ÅŸu ana kadar neredeyse 2-3 yılda bir iÅŸi nedeniyle ÅŸehir deÄŸiÅŸtirdi, bu yüzden ben de iÅŸ bulamıyorum.

Geçmişte bilgi teknolojisi ve bilgisayar uygulamalarında yüksek lisans yaptığım gibi kod yazabiliyordum. Ama ne yaparsam yapayım bunun hayatımı daha iyi hale getirmediğini hissediyorum. Egzersiz yapıyorum, yürüyüşe çıkıyorum, çocuğuma ders veriyorum ve aynı zamanda ev işleriyle de ilgileniyorum, bu yüzden hiçbir depresyon ya da başka bir şey beni meşgul hissettirmiyor.

Yemek yapmayı seviyorum ve o kadar çok tarifim var ki video yapmak istiyorum. Ama hepsi yumurtasızdır. Ben Hindistanlıyım, bu yüzden insanlar sadece unlu mamul satmak için pişirmeye meraklı değiller. Bu yüzden mevcut kanalımda kesin ölçülerle videolar yapmayı denedim ama pek izlenme almıyor. Sanırım benim tarzım, yumurtaların pişirmenin ayrılmaz bir parçası olduğu yurtdışında istenmiyor. İzlenme sayısının az olması ve çekimlerde, montajda harcanan bu kadar zaman beni üzüyor.

Ne yapmaya devam etmeliyim bilmiyorum. Kendimi başarısız gibi hissediyorum.