Witcher 3’ü seviyorum

Witcher 3: Wild Hunt’ı seviyorum. Bunu düşünmeyi bırakamıyorum. Oynamayı bırakamıyorum. Sabah uyanıyorum? Witcher 3. Kahvaltıyı atlıyorum çünkü Geralt croukback batakında bir leshen avlıyor ve onu orada bırakamam. Bu hafta üç kez çalışmaya geç kaldım çünkü kayıp bir kişi soruşturması olarak başlayan ve lanetli bir kaşık içeren trajik bir aşk hikayesine dönüşen bir yan görevi bitirmem gerekiyordu.

Kendime “sadece bir sözleşme” diyorum, ama aniden sabah saat 3’ü ve skellige’nin sosyopolitik tarihi hakkında okuyorum ve bir botchling’in yaşayacağına karar vermeye çalışıyorum. Bu noktada Novigrad’ın yeraltı politikası üzerine bir tez yazabileceğime gerçekten inanıyorum. Bütün “Carnal Sins” görev hattını beş kez yaptığınızda kimin yüksek lisansa ihtiyacı var?

Geralt her homurdandığında, bunu ruhumda hissediyorum. “Rüzgar uluyan” duyduğum hayallerim var ve evimin dışında bir güç yeri olup olmadığını kontrol ederek uyanıyorum. Gerçek dünya sorunlarına “canavar sözleşmeleri” olarak bahsetmeye başladım. Geçen gün merdivenlere takıldım ve dedim "Şimdi ne kadar pislik sen? “

“Eğer bu kıta olsaydı, bu mahalle gece vakti nekrofajlarla sürünecekti.” Sokaktan bir kara kedi gördüm ve içgüdüsel olarak bir işaret için ulaştım. Bir büyü değil – gerçek bir dur işareti.

Arkadaşlarım bana neden metinlerine cevap vermediğimi soruyor. Onlara kan ve şarabın derinliklerinde olduğumu söylüyorum. Çok fazla içtiğimi düşünüyorlar. HAYIR. Toussaint’deyim. Bir vampirle konuşuyorum. Ölümsüzlüğün doğasını sorgulayan şiirsel, melankolik, melankolik bir vampir.

Ailem endişeli. “Bu oyuna da girdiğimi” söylüyorlar. Diyorum ki Hearts of Stone’u oynamayan insanlara çok benziyorlar. Olgeird ile tanıştın mı? Gözlerine baktın mı? Gaunter O’Dimm ile karşılaştınız ve tüm özgür irade kavramını sorgulamadan uzaklaştınız mı?

Yardıma ihtiyacım yok. Müdahalelere ihtiyacım yok. Daha fazla gwent kartına ihtiyacım var. “Ard Skellig Tarlaları” oynarken gün batımı sırasında Skellige uçurumlarında dolaşmam gerekiyor ve sonsuza dek savaş ve kaderle korkmuş bir dünyanın trajik güzelliğini düşünüyorum.

Ben iyiyim

Ve gümüş bir kılıcım, çelik bir kılıcım ve bulmam gereken bir kızım var.