Uzun zamandır okuyucu burada. Geçen hafta aslında peynirle aynı kasabada yaşadığımı öğrendim.

Uzun zamandır okuyucu burada. Geçen hafta aslında peynirle aynı kasabada yaşadığımı öğrendim. Mürettebatımla dışarıdaydım ve ona her yerden bir barda karşılaştık. Arkadaşlarım onu tanımadı ama ben de yaptım. Her neyse ben büyük bir hayranıyım, bu yüzden onunla tanışmak için koştum. Çok güzel görünüyordu ama rahatsız etmek istemedim, bu yüzden yeni romanının ne zaman çıktığını sordum. Adam bilgisayarımı nasıl düzeltmeyeceğine dair saçmalamaya başladı. Yüzüme çıktığında biraz korkmaya başladım – 6’5 gibi – bana iyi YouTube videolarını takdir edememe konusunda bana çığlık atıyor. Samsung Galaxy S3’ümü çıkararak durumu diplomatik olarak etkisiz hale getirmeye çalıştım ve geri çekilmemesi durumunda bir barda onun fotoğrafını çekeceğimi söyledim. Adam sadece dışarı attı ve telefonumu benden kaptı ve yere çarptı. Bu noktada diğer patronların refahı konusunda gerçekten endişeleniyorum, bu yüzden Jiu-Jitsu devreye giriyor ve onu bir kafa kilidine sokuyorum.

Bu yüzden oraya yerleşmesini söylüyorum ama bacakları dışarı çıkmaya devam ediyor. Mürettebatım beni fark ediyor ve koşmaya başlıyor, bunlar sadık adamlar ve sırtım var ama peynirin ciddi şekilde incinmesini veya saldırı veya cinayet için hapse girmesini istemiyorum. Bir pencereyi gözetledim ve peynir atmaya karar verdim – birinci katta olduğumuz için endişelenme. Bir torba tuğla gibi betona sert vurdu. Sadece bir fedai olsaydı, o zaman buna başvurmak zorunda kalmazdım. Hareket etmedi, bu yüzden kafasına bira kutuları attık ve inledi ve otoparka süründü.

Her neyse, toplantım böyle gitti. Gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum, sanırım kahramanlarınızla tanışma? Samsung’umu dükkandan geri aldığımda bloguma resim yükleyeceğim.