Üniversiteyi gerçekten özledim. Geçen sene mezun oldum ama hala yol bulamadım. Bunu nasıl yaptın?

Üniversiteyi özlüyorum, ekosistemin bir parçası olarak sürekli öğrenmeyi ve yeni şeyler öğrenmeyi özlüyorum (lütfen bana LinkedIn Öğrenme kursuna katılmamı söylemeyin). Geçen yıl mezun oldum ve bir yıl boyunca tam zamanlı çalıştım. Şimdi işsizim, çalışıyorum.

Ä°ÅŸimden aynı düzeyde tatmin alamadım ve ayrıca 9-5’ten ve ofise gitmekten nefret ediyorum. Kesinlikle evden çalışmam ve kendi saatlerimi belirleyebilmem daha iyi. Ayrıca kendi yaşıtım olan birçok insanın yanında olmayı da özlüyorum. Önceki takımımdaki herkes benden onlarca yaÅŸ büyüktü. Sınıf arkadaÅŸlarımda gördüğüm, akranlarımda göremediÄŸim bildiÄŸiniz enerjiyi, hırsı ve açlığı özlüyorum. Akranlarımı suçlamıyorum, çünkü muhtemelen çoktan bir ÅŸeyler baÅŸarmışlar, emekliliÄŸe yakınlar ya da hayattan yorulmuÅŸlar.

Bir yetiÅŸkin olarak sosyal hayata biraz alıştım, artık tonlarca arkadaşım olduÄŸundan deÄŸil, sadece insanların hayatıma hayal ettiÄŸimden daha sık girip çıkacağını kabul ettim – yürek parçalayıcı ama bununla uzlaÅŸmaya çalışıyorum.

Üniversitede notlarımın yükselip yükselmediğini biliyordum; iyi durumdayım. Üniversiteden sonra bunu kopyalayabilecek bir ölçüm bulamadım. Bunu nasıl yaptın? Mutlu musun? Üniversite gerçekten hayatınızın en olaylı yılları mıydı?