Ülkemdeki tek hayalim olan işten kovuldum ve yoluma devam edemiyorum
Herkese merhaba,
Birkaç ay önce ben (22 F) hayalimdeki işten kovuldum. Harika bir ekibim ve menajerim vardı ama o zamanlar ailemle birlikte yaşıyordum; ailem duygusal olarak tacizde bulunuyordu ve polis ve mahkemenin olaya karıştığı noktaya kadar tehditlerde bulunuyordu. Evdeki tüm belgelerle ve kaosla uğraşmak zorunda kaldığım için sürekli stresli ve bunalmış durumdaydım ve işte iyi performans gösterecek zihinsel bant genişliğine sahip değildim.
Ayrıca şirketin performans değerlendirme sisteminin ne kadar agresif olduğunu da fark etmedim. Deneme süresi sonunda “beklentileri karşılayamadığım” gerekçesiyle işten çıkarıldım.
Bunu kabul etmek gerçekten çok zor oldu, özellikle de bu şirketin yaşadığım sektördeki en iyisi olması, büyük bir itibara sahip olması, harika avantajlar sunması ve hiçbir ciddi dezavantajı olmaması nedeniyle. Kıyaslayabilecek başka bir şirket yok ve bu rolü üstlenmek için bir yıldan fazla bir süre boyunca inanılmaz derecede sıkı çalıştım. Aynı zamanda üniversiteden sonraki ilk kurumsal işimdi.
Keşke başlamadan önce buradan taşınsaydım, ailemle birlikte tehlike işaretlerini görmüş olsaydım ya da performans değerlendirmelerinin ne kadar sert olacağını bilseydim diye kafamda bir şeyleri tekrarlayıp duruyorum.
Orada 6 ay çalıştım, hatta daha önce üniversitedeyken orada staj yapmıştım ama kovulalı 3 ay oldu.
Halen her gün yoğun bir kaygı ve göğsümde bir batma hissi ile uyanıp ağlamaya başlıyorum. Kendimi umutsuz hissediyorum ve devam edemiyorum. Bu kadar muhteşem bir şirket olmasaydı bu kadar acı vereceğini düşünmüyorum.
Benzer bir durum yaşayan veya böyle bir olaydan sonra nasıl ayağa kalkılacağı konusunda tavsiyesi olan varsa gerçekten çok memnun olurum.
Etiketler:
1 Yorum
Yorum Yaz
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.

There are chairs at tables you don’t even know about. I recently went through this, quit my dream job. And hated life…they asked me back and I said no, because I’m committed to making a better future for myself. We are the same age, and at this age our lives change rapidly. This is your mantra: “I will be so glad this happened”. Get a fun job for a little, go to therapy, and you will end up in a good place. Do not give up.