Tek yeteneÄŸim “sevimli olmam”, hayatımı nasıl tersine çevirebilirim?

Kelimenin tam anlamıyla bunu söylüyorum, sevimli olmak benim tek yeteneÄŸim. Bana çok soruluyor: “Nasıl tek yeteneÄŸin bu olabilir?” Ama cidden öyle.

Rastgele bir mühendislik alanından fen diploması aldım, ancak programdan nefret eden bir C öğrencisiydim. Kâr amacı gütmeyen bir işe geçtim, asgari ücret kazandım ve bu kategoride pek çok işe girebildim ama hiçbiri bir yıldan uzun süre dayanamadı. 28 yaşındayım, hâlâ asgari ücretin biraz üzerinde kazanıyorum. Ailem dışında hiçbir ilişkim yok, fakir olduğum için çok az hobim var (çoğunlukla Pokémon oynuyorum ve kedime sarılıyorum) ve yine, bazı nedenlerden dolayı insanların beni sevmesi dışında fark edilebilir hiçbir yeteneğim yok.

BaÅŸka dil bilmiyorum, enstrüman çalamıyorum, fiziksel durumum iyi deÄŸil, pek çekici deÄŸilim, yemek yapmayı, hatta yemek hazırlamayı bile bilmiyorum. Zihinsel durumum kötü, DEHB’m var ve doktorumun çözmekten vazgeçtiÄŸi bazı teÅŸhis edilmemiÅŸ duygudurum bozukluklarım var.

Hayatımı nasıl iyileştirmem gerektiğini meşru olarak anlamıyorum. İşten eve geliyorum, kedimle ilgileniyorum, akşam yemeği yiyorum, sonra yatıyorum ve ertesi gün bunu tekrar yapıyorum. Yeni beceriler veya hobiler öğrenmeye zamanım, param ve hatta dikkat sürem yok. Hayatımı yeniden düzenlemek için doğru fırsatı bekliyormuşum gibi geliyor ama bu bir türlü gelmiyor.

İnsanların bu döngülerden nasıl kurtulduklarını meşru olarak anlamıyorum, bir yıldır intihara meyilliyim ve hiçbir şey hayatın daha iyi olacağına dair bir işaret gibi görünmüyor.

Herhangi bir şeye sahip olmamın tek nedeni komik ve alaycı olmamdır ve bazı nedenlerden dolayı bu, insanların beni etrafta tutması için yeterlidir. Hayatımda bir kez olsun faydalı olmayı çok isterdim ama bunu bile yapamıyorum.