Sanki bir barikata çarpmış gibiyim.

Hayatımda büyük bir engelle karşılaÅŸmış gibiyim. Adli Psikoloji alanında lisans diplomam var ve bunun için o kadar çok çalıştım ki, bu alanda ilerlemeyi seçmediÄŸim sürece bu alana girmenin pek bir deÄŸeri olmayacağını biliyordum, ancak ÅŸimdi tam da bunu yapmaya çalışmak zorunda kaldım. GiriÅŸ psikolojisi pozisyonu bulmak neredeyse imkansız ve tüm psikoloji asistanı iÅŸleri benden klinik ortamda 2 yıllık deneyime sahip olmamı veya en azından yüksek lisans derecesine sahip olmamı ve psikolojik deÄŸerlendirmeler vb. yürütme deneyimine sahip olmamı istiyor – buna nasıl sahip olabilirim?

O kadar çok işe başvurdum ki sonuç alamadım. Ustalarımı takip etmeye gittim. Belki bir yüksek lisans kursunun bir lisans kursundan ne kadar farklı olduğu konusunda yeterince araştırma yapmadım, ancak finans başvurusunda bulundum ve üniversite ilk yılım için 5 bin lirayı peşin ödemem gerektiğini söylüyor (yarı zamanlı kurs), bunu karşılayabilmemin hiçbir yolu yok ve öğrenci finansmanı olsa bile, hepsi aynı anda değil 3 taksitle geliyor, bu yüzden şu anda koşulsuz tekliften çekilmek üzereyim çünkü diplomama devam etmeye gücüm yetmiyor.

İnsanların bir yıllığına para biriktirdiğini veya arkadaşlarına ve ailelerine sorduğunu biliyorum, hiçbirinin parası yok ve çıktığım yıl evde yaşadım ve para biriktirdim, ancak eşim ve ben önce güvenlik için bir ev almaya karar verdik. Ve şimdi fatura ödüyorum, bir veya iki yıl içinde bu kadar büyük bir miktar biriktirecek param yok. Hiçbir kariyer beklentisi olmayan, asgari ücretli bir bakım işinde çalışıyorum.

Kendimi öyle bir kayıp hissediyorum ki, tüm faturaları ödeme ve asla ilerlememe döngüsünde kapana kısılmış hissediyorum, sadece mağlup hissediyorum, çok fazla para harcadım ve kursum için çok çalıştım ve bunun için gösterecek hiçbir şeyim yok. Evimizi aldığımız için minnettarım (ilk kez alıcı planıyla oldu) ama kariyerimi feda ettiğimi hissediyorum. O kadar mutsuzum ki, saatlerce çalışıyorum, her zaman meteliksizim, aynı günü tekrar tekrar değerlendiriyorum.

İnsanlar bunu nasıl aşabilirler?